Коњ и бик
←Славуј и паун | Коњ и бик Писац: Езоп, преводилац: Доситеј Обрадовић |
Чврчак и славуј→ |
Басну је написао Езоп а Доситеј ју је превео и написао наравоученије. |
Добар коњ, носећи на седи младића, трчаше и поиграваше. Види га бик и почне, ругајући му се, говорити: „Нека бих ја тако носио на моји леђи то дете! Познало би оно штаје бик!“ „Бих ја,” — одговори коњ — „зашто које би ми поштење било дете с мене сметнути и над слабим јунаштво показивати?“
Поштени и истинито храбри муж за срамоту себи вмењава над слабијим своје јуначество показивати. А зверонаравни варварин и над женами и децом своју срамотну и скотску храброст хоће да покаже; ако ништа, он их граби и у ропство продаје. Да војска на војску и на градове удара, то има свој разлог, али над невооружаним свирјепствовати, неповину децу од родитеља растављати и у ропство продавати, ово нити је храброст ни витештво, него варварско и скотско безчеловечије.
Извори[уреди]
- Антологија српске књижевности [1]