Živovao Jovan i Stojan

Živovao Jovan i Stojan,
Od malenoga deteta,
Do golemoga momčeta.
Kad su se stali ženiti
Stojan mi uze nevestu,
A Jovan uze devojku.
Bolja Stojanu nevesta,
Nego Jovanu devojka.
Stojanova mi nevesta,
Sa petli vodu zavaća,
Sa zoru oganj zalaže.
A Jovanova devojka:
Sa zoru vodu zavaća,
Sa sunce oganj zalaže,
Pa spušti pole po dole,
Da joj se noge ne bele!

Imena lica od kojih su zabeležene pesme

Živko Lazić težak iz sela Rečke.

Izvor

Stanković, Ž. 1951. Narodne pesme u Krajini. Muzikološki institut SANU: Beograd., br. 47., str. 42-43.