Турчин робиње тераше,
напред Тодора врвеше,
caс мушко дете на руће.
Турчин Тодори думаше:
„Тодоро, млада робињо, 5
врљи детето од руће!"
Тодора, млада робиња,
не врљи дете од руће,
нел' криво дрво потражи,
за дрво љуљћу приврза, 10
па си на дете думаше:
„Нинај ми, нинај, чеденце,
дивља кошута че мине,
тебе че ми те подоји,
ситна че роса да падне, 15
тебе че ми те окупа,
сјајно слнченце че сине,
тебе че ми те осуши!"