Ferman dođe iz Saraj'va,
bujruntija iz Travnika,
da hvataju dva Morića,
dva Morića, dva pašića —
Morić Ibru, Morić Pašu. 5
Haber dođe staroj majci,
a majka him pitu suče.
U ruci joj oklagija,
a u drugoj zlatan ibrik.
Zlatan ibrik poturila, 10
oklagiju salomila.
Poletjela bosonoga,
bosonoga, gologlava,
pa eto je kroz Sarače:
„Oj, sarači, jazuk vama, 15
što pustiste dva Morića,
Morić Ibru, Morić Pašu?”
Pa eto je uz Kovače,
Kovačima govorila:
„Jazuk vama svi kovači, 20
što pustiste dva Morića,
dva Morića, dva pašića?”
Pa eto je uz Jekovac,
dostiguje Dizdar-agu:
„Zborom, brate, Dizdar-aga 25
pusti meni jednog sina,
jali Ibru, jali Pašu,
na poklon ti svi sarači,
svi sarači i kovači,
pokraj Bosne dva čifluka, 30
na Zagorju tanka kula.”
Progovara Dizdar-aga:
„Hajd' otalen stara majko,
pustiću ti oba sina,
oba sina brez dinara.” 35
Dovikuje Dizdar-aga,
dovikuje bekčije:
„Pones'te mi svilen gajtan,
doved'te mi Morić Pašu!”
Udaviše Morić Pašu. 40
„Doved'te mi Morić Ibru!”
Progovara Dizdar-aga:
„Je l' ti žao tvoga brata,
tvoga brata Morić Paše?”
„Jes mi žao moga brata, 45
još žalije otac majke,
dje ostade sjerotica.”
Progovara Morić Ibro:
„Zborom brate, Dizdar-aga
daj mi izun da zapjevam!” 50
Da mu izun Dizdar-aga
da zapjeva Morić Ibro:
„Latinluče ravan ti si,
bona Maro, l'jepa ti si,
dosta si nas napojila, 55
od dušmana sačuvala,
vr’jeme dođe, mrijet vaja.”
Reference
Izvor
Buturović Đenana: Morići, od stvarnosti do usmene predaje, Svjetlost, Sarajevo, 1983., str. 229-231.
