Taraboš
Juriš! Na vrhe pobijmo barjake!
Planina jeknu, trese se i slama.
Sve jurnu, k'o da zmajeve gorštake
Uz grm i krše nose krila sama.
Napred! Na juriš! - Sve grmi, k'o diva
Pobune mračne iz bezdanih jama.
Noć je duboka i sve dublja biva;
A tamo, preko krša i drveta,
Strukama gustim što ih magla skriva,
Penju se oni. Vrsi bajoneta
Po mraku sjeknu k'o odblesci zore
Lom. Zemlja dršće. Iz crnih kubeta
Nebu svud sikću šrapneli i gore.
Granata praska i sa greda svije'
Hrnjage stena s tutnjavom se ore.
No nigde strave ni uzmaka nije -
Zaludu strmen sve to više biva
I bura smrti jauče i vije:
Tamo, gdje nebo reže golet siva,
Penju se oni. I gora se slama -
Napred! Na juriš! - Sve grmi, k'o diva
Pobune mračne iz bezdanih jama.