Podigle se Novopazarkinje
Na teferič, da beru maline,
Među njima Sumbul udovica;
Svaka nosi pitu i pogaču,
Udovica janje i baklavu. 5
Kad su došle kraj vode Cetinje,
Al’ Cetinja od brda do brda.
Kod nji bješe Meo sirotica.
Od Mee su konja načinile,
Od gaća su sedla načinile, 10
Učkurima Meu zauzdale;
Sve kadune redom prejaale,
Najotragu Sumbul udovica
Skoči Mei na pleća junačka.
Kad su bili nasred vode ladne, 15
Ciknu Meo kano ljuta guja:
Progore mu na čefken[1] košulja.
Srpske narodne pjesme iz neobjavljenih rukopisa Vuka Stef. Karadžića, knjiga prva, različne ženske pjesme, Srpska akademija nauka i umetnosti, Odeljenje jezika i književnosti, Beograd 1973., str. 197.