Sonet - VI

Milutin Bojić

Sonet - VI Pisac: Milutin Bojić

Sonet - VI

Bol me i tuga naučiše veri

U praznom hramu, uz šum kiparisa

Čuo sam odjek sahranjenih misa

I čuo Boga koji ljubav prašta.

I gordost koja božanstvom se meri

Zasu me dahom starih, drevnih spisa,

I, uz šum jela, kestena i tisa,

Čuh jecaj srca što sablaz ispašta.

Tada se začu odjek jedva čujni,

Kao dva zrna srebra, dokle čile

Sunčani zraci još topli i rujni,

Ta dva se zvuka rasuše po hramu

Zamrvši kao šum najtanje svile

I ikonostas zavi se u tamu.

Dve skamenjene suze to su bile.

Ovaj tekst je u javnom vlasništvu u Srbiji, Sjedinjenim državama i svim ostalim zemljama sa periodom zaštite autorskih prava od života autora plus 70 godina jer je njegov autor, Milutin Bojić, umro 1917, pre 107 godina.