Sitničice sitno seme,
Katarino, slavno ime,
od kako se zavolemo,
još se nesmo poljubili.
Tvoja kuća na kraj puta, 5
tu prolazim po sto puta,
a ti sediš na stoličku,
na svileno jastučence,
u ruku ti fildiš češalj,
a u drugu ogledalo, 10
ti na čelo kosu gladiš,
milo meni srce vadiš!
Pevač i mesto zapisa
Čuo od Petra Marinkovića, trg. iz Pirota. Ova pesma potiče još iz Turskog doba, kada ju je pevala majka pomenutog trgovca.
Reference
Izvor
Mirko Živanović, dipl. pravnik: Nišavlje; Monografija istorijsko-etnografskog karaktera; Štamparija "Sveti Sava" S. Manojlovića, Pirot, 1933., str. 89.
Novica Živković, Gora bršljanova, narodne pesme pirotskog kraja, Pirot, Muzej Ponišavlja, 1998., str. 25.
Božidar J. Zdravković: Od Alačev Čivlika do Velikog Jovanovca, Muzej Ponišavlja, Pirot, 1976., str. 91.
