Ruke (Antun R. Boglić)
| Ruke Pisac: Antun R. Boglić |
Ruke, prozirne, tanke i uzane, beskrvne i male,
htele su da dodirnu maske nebeskih tamnina,
htele su da uberu slasti svih realnih poniženja,
ruke su nemoćne pale pod beskrajem daljna,
pod senkama opijanih noći, u tuzi iznurenja...
Ruke sa daleko izduženim prstima snova
u sivo-modrikastu prozrnost gorkog iskušenja,
ostaviše nemirne senke krvavih hostija
da se njišu u stravi nad horizontima zasićenja...
Ruke, nežne ko trske kraj živih i modrih jezera,
što su šuštale ljubavnim glasom i pijanstvom bola,
spuštaju prste u bolesnu maglu gustih pomrčina,
tonu u belinu duboko zaleđenih voda
u očaje zaljubljene duše, u ponore gorčina...
Ruke su danas hladne i bez žudnje milovanja,
među mirisavim cvećem na jastucima ukočene,
ostavljene uspomeni i želji celivanja,
žute, nepomične, namreškane ko svetinje izmučene...
Izvor[uredi]
1928. Život i Rad. Godina 1, knj. 1, sveska 2, str. 127–128.
|