Proteklo je pet vjekova
(Prva verzija pjesme, objavljena u Golubu 1896.)
Proteklo je pet vjekova
Od Kosovske kobne bitke,
Gdje s' Srbinu polomiše
Ljuti mači, sablje britke.
Al' od toga istog kova
Polomljena po razboju,
Srbin skova novo koplje
Da slobodu brani svoju.
Proteklo je pet vjekova,
Od Vidova strašnog dana,
Kad je Srbin postradao
I podnio ljutih rana.
Ali rane što ih primi
Od dušmanske ruke klete,
Nijesu ga poplašile
Da okl'jeva, da se smete.
Jer za vjeru, za slobodu
I čast drage domovine,
Srbin svoj i život daje
I na bojnom polju gine.
Proteklo je pet vjekova,
Odkad Srbin za rod strada;
Al' ne klonu sa pregnućem
Jer se svojoj slavi nada:
Da će kruna opet sjati
Istom slavom k'o i prije,
Jer u njemu snažna mišca
Malaksala jošte nije.
(Druga verzija pjesme, objavljena u Cetinjskom vjesniku, 1913.)
Proteklo je pet vjekova
Od kosovske kobne bitke,
Gdje s' Srbinu polomiše
Ljuti mači, sablje britke.
Al' od toga istog kova
Polomljena po razboju
Srbin skova novo koplje
Da slobodu brani svoju.
Proteklo je pet vjekova,
Od Vidova strašnog dana,
Kad je Srbin postradao
I podnio ljutih rana.
Ali rane što ih primi
Od tuđinske ruke klete,
Nijesu ga poplašile
Da okl'jeva da se smete.
Proteklo je pet vjekova,
Od kad Srbin za rod strada;
Al' ne klonu sa pregnućem
Tješila ga sveta nada:
Da će kruna opet sjati
Istom slavom k'o i prije
Jer njegova snažna mišca
Malaksala nikad nije.
|
U Baru (Crna Gora), Milo Jovović, „Golub“, broj 13. I 14., u Somboru, 1. jula 1896., str. 193. i „Cetinjski vjesnik“, broj 10., Cetinje, 1913.