Oblak se vije po vedrom nebu

Oblak se vije po vedrom nebu,
I lepi Ranko po belom dvoru,
Oproštaj ište od svoje majke,
Od svoje majke, od svoga oca:
“Oprosti meni, mila majčice!
Mila majčice, bela crkvice,
“Oprosti meni, i blagosov’ me;
Ja ću da idem u tuđe selo,
U tuđe selo, za tuđu seju,
Za tuđu seju, za moju ljubu.“