Nije Srbin

Milo Jovović

Nije Srbin kukavica
K'o što misle neki ljudi;
Srce mu je sokolovo,
Njegove su čelik grudi.

Nije Srbin plašljiica
K'o što misle neke rđe;
On se nikom ne poklanja
Niti traži milosrđe.

Nije Srbin izdajica –
Vjeran svom je zavičaju;
Kao suncu sjajni zraci,
Kao anđeli Božjem raju.

Nije Srbin skitalica
Da po sv'jetu hljeba prosi;
Siromašan u svom domu –
Al' se diči i ponosi.

Nije Srbin varalica,
Nit' se krivo rodu kune;
Božjeg straha i ljubavi
Njegove su grudi pune.

No je Srba od postanka
Vazda ljubav zanosila;
Rod ljubiti i za nj' mr'jeti
Briga mu je sveta bila.

I da Srpstvo milo širi,
Svojom braćom da se združi;
Suze rodu da otare
Da nikada ne zatuži.

U Boga je polagao
Svoje sreće uzdanicu,
Da mu v'jerni s blagoslovom
Mač junački i desnicu.

Pa će i Bog dobri dati,
Njemu što on smjerno prosi;
Da se opet sjajnom krunom
Slavno diči i ponosi.

Ovaj tekst je u javnom vlasništvu u Srbiji, Sjedinjenim državama i svim ostalim zemljama sa periodom zaštite autorskih prava od života autora plus 70 godina jer je njegov autor, Milo Jovović, umro 1916, pre 108 godina.

Bar (Crna Gora), Milo Jovović, „Golub“, broj 11. i 12., u Somboru, za 1. i 15. juni 1895., str. 180.