Senka zasenilo ot Liven planina,
ot Liven planina vo Petrovi dvorьe.
Ne mi bilo senka, tuku mi sa bile,
tuku mi sa bile dve rala svatoi,
dve rala svatoi, dva zeta kiteni,
Niko mi gredit ot kъй Nikopole,
a Nikola gredit po kraй cъrno more;
Niko mi nosit ilяda svatoi,
a Nikola nosit ilяda i eden.
Ta ščo йe velit neйzinata maйka:
- Ta izlezi, Яno, Яno kerko mila;
ta ščo mi idat dve rala svatoi,
dve rala svatoi, dva zeta kiteni.
Ta izvadi, kerko, riza ot koprina,
da podarviš, kerko, Nika siromaha.
Kъde se zastanale dva zeta kiteni,
kъde Nika siromaha letno sounce greit,
kъde Nikola bogatago
temna mъgla poplatilo.
Bela Яna maйka й ne si poču,
ta podarva Nikola bogatago,
i mu hvъrli bela riza koprinena:
- Brat da mi si - bogatina, do pladnina;
bogatina, do pladnina,
hubavina, do veknina;
ke se venčam so Nika siromaha!
