Najmlađa sestra
Da je meni, što je meni drago!
Meni j' drago ono momče plavo.
Plavo momče ispod sela prođe,
Gladno, žedno, željno djevojaka:
Bi l' mu, majko, vode iznijela? 5
— Iznes', ćero, al' se vriško vrati. —
Iznijela, kad se sunce rađa,
Vratila se, kad sunce počiva.
Pitala je stara mila majka:
„Ćeri Maro, što te dosad nema?“ 10
— „Ne pitaj me, stara mila majko!
Ja sam stala, te čudo gledala,
Đe jedinak umire u majke;
Njemu majka više glave sjedi,
Kose reže, bjele knjige veže, 15
Pa ih šalje na devet gradova,
Da mu dođe sve devet sestara:
„„Ajte, seje, ženi vam se braca.““
To su seje teško dočekale:
Svaka seja po košulju nosi, 20
A najmlađa gaće i košulju;
Svaka seja po konjica vodi,
A najmlađa konja i sokola;
Svaka seja ponešto jauče,
A najmlađa na mah mrtva pada 25
Od žalosti k'ono od bolesti.“
Datoteka:Murat Sipan vinjeta.jpg
