Beg Ali-beg ićindiju klanja,
Siv mu soko na jaliju[1] pade.
Beg Ali-beg sokolu govori:
„Siv-sokole, sivo ti je perje,
„Jesi l' skoro pod Loznicom bio, 5
„I vidio pod Loznicom vojsku?
„Je l' nam zdravo pod Loznicom vojska?
„Viju li se svileni barjaci?
„Bijele l' se bijeli čadori?
„Sjaje li se toke Sijerčića? 10
„Trče li se hati Daničića,
„A konjici Atli-begovića?
„Igra l' konja od Maglaja Mujo!“
Al' govori siv zelen sokole:
„Ja sam skoro pod Loznicom bio, 15
„Vidio sam pod Loznicom vojsku,
„Zdravo vam je pod Loznicom vojska,
„Vijaju se svileni barjaci,
„I bijele bijeli čadori,
„I sjaje se toke Sijerčića, 20
„I trče se hati Daničića,
„I konjici Atli-begovića,
„Igra konja od Maglaja Mujo,
„Puče puška iz zelena luga,
„I udari Maglajliju Muju, 25
„Baš u čelo među oči čarne;
„Pade Mujo u zelenu travu.
Srpske narodne pjesme pokupljene po Bosni, zbirka Koste H. Ristića; Na korist fonda K. H. Ristića izdalo na svijet Srpsko učeno društvo; U Biogradu u Državnoj štampariji, 1873., str. 53-54.
