Ljudi! ne gaz’te lišće!
Ti žuti leševi mali
Što se po zemlji zgomilali,
I oni su se radovali
Svome životu, biću:
Suncu, rosi, vetriću;
Poznavali su muke, bole,
Žege, oluje, studen, grad. —
I, eto, sad
Ko mrtva srca leže dole, —
Ne gazite ih iz pijeteta,
Jer svaka smrt je sveta.
Ovaj tekst je u javnom vlasništvu u Srbiji, Sjedinjenim državama i svim ostalim zemljama sa periodom zaštite autorskih prava od života autora plus 70 godina jer je njegov autor, Mileta Jakšić, umro 1935, pre 89 godina.
