Mitrovica kraj Save stolica,
Na njoj sedi mlada Mitrovkinja,
Ona sedi, pa sama besedi:
„Oj Francuzu, [1] care siloviti!
„Puštaj momke, ostaše devojke; 5
„Potrunuše gunje i jabuke,
„I košulje zlatom navezene.”
↑Pravilnnje bi bilo Francuze, nego Francuzu; ali sam ja tako čuo i ostavio. I onakovijeh riječi u nas ima malo, koje bi se u zvat. padežu često govorile: ja se opominjem samo, da su u Tršiću jednoga čovjeka, kome je nadimak (ime osim krštenoga imena, koje u Crnoj gori gotovo svaki čovjek ima) bio Kuduz, zvali: O Kuduze! A osim toga može biti, da je ovoj pogrješcn malo uzrok i ono, što se u knez i u vitez (koje se obje riječn u Slavenskome jeziku svršuju na Ъ u zvat. padežu pretvara 3 u Ž (kneže i viteže); a pored svega toga valja da ni ovo nije suviše spomenuti: rekao bi čovjek, da se ljepše činn, kad dva sušt. imena u zvat. padežu dođu jedno za drugim, da su na kraju različna, kao što sam slušao i: „RisnU gradE, na silu trgovče!” A može biti, da se za to pjeva i: ŠabAC gradE, mjesto ŠapčE grade (?).
Izvor
Srpske narodne pjesme, skupio ih i na svjet izdao Vuk Stefanović Karadžić, knjiga prva, u kojoj su različne ženske pjesme, državno izdanje, Biograd, Štamparija Kraljevine Srbije, 1891, str. 514-515.
