Telяl ličit vo Budima grada:
- Ščo йe turčin do turčina
da ne piяt vino i rakia,
a bugarin da ne nosit zelena dolama,
zelena doloma i cъrvena kalpaka!
I mi dočul Marko Kralevike,
Marko Kralevike ot Prilepa grada,
mi obleče zelena doloma
i na glava cъrvena kalpaka,
a na konя zelenata aša,
ta otide vo Budima grada.
Go vidoa budimski seйmeni,
go vatia, rъce mu vъrzaa,
mu vъrzaa rъce naйopaku,
g' otnesoa pred budimski paša.
A pašata Markoe mu velit:
- Haй ti, юnak, neznaen delio!
Я sum ličil telяl po Budima
ščo йe kaurin da ne nosit,
da ne nosit zelena doloma,
zelena doloma i cъrvena kalpaka,
a ti nosiš zelena doloma,
zelena doloma i cъrvena kalpaka!
I mu reče na seйmeni:
- Vъrlete go vo temna zandana!
Go vъrlia Marko vo zandana.
Eden saat Marko ne mi stoal
i mu došla Erina Samovila,
go izvade ot temna zandana.
Izleze Marko ot temna zandana.
Hodža vikat na džamia.
Marko vъrli, hodža go ustrela,
hodža padna pod džamia;
pod džamia čoban se pogodi,
hodža padna nad čobanot.
Se sobrale budimski seйmeni,
seйmeni čoban ke g' utepaat.
Tog izleze Marko Kralevike:
- Ne йe - reče - čoban, ščo g' otepa,
tuku я sam go ustrelaf.
Otide Marko na saraйot,
na saraйot pred pašata:
- Deйdi pašo, ti kuče krastavo!
Ti dalь mene v zandana ke vъrliš?
A я sum si Marko Kralevike!
Ta izvade sabя kalaklia
i preseče na pašata glava.
I ščo naйde svekoяko blago,
i mu zede konя ot konюšnica,
si toari svekoяko blago.
Sbornik ot bъlgarski narodni umotvoreniя. Čast І. Prostonarodna bъlgarska poeziя ili bъlgarski narodni pesni (Otdel І i ІІ. Samovilski, religiozni i obredni pesni. Kniga І). Sofiя, 1891, 26 + 174 str.; str.125-126
