Mazepa
| Mazepa Pisac: Sibe Miličić |
Težina, mračna, olovna. A ne znah
što to pritište, muči, pije mene.
U ogledalu drugog videh na mom telu
prekrasnu, laku, prozirnu sen Žene!
Ko lud, noktima, hteh je skinuti s tela.
Al kidah žive komade svog mesa!
U me se ona upila, ko mitski
krvavi zavoj kentaura Nesa!
I sav zapaljen ko goruća glavnja,
jurnuh po svetu (vetar preko stepa!)
a, sa mnom, duša, svezana, Mazepa!..
Mazepa! druže! Mazepa! Mazepa!
Izvor[uredi]
1928. Život i Rad. Godina 1, knj. 1, sveska 1, str. 49.
|