Ponovi se tri puta, pa se bolesnom mestu prinese desnom rukom loj i izgovori:
Stopićeš se od moje ruke
kao loj od vatre.
Tako se učini i sa ostalim predmetima i izgovara:
Stopićeš se od moje ruke 5
kao vosak na vatri i kao tamnjan.
Najzad se uzme pero i govori:
Ti si nica kamenica,
ja (ime bajalice) basmarica,
odbiću te kao tele od krave,
kao dete od majke; 10
bez britve te zakla,
bez vatre te opeko,
bez zuba te pojedoh.
Ustu tamo ne ovamo,
da si manja od makova zrna! 15
Pevač, mesto zapisa i napomena
Prikupila, u leto 1933 god., Stanojka Marković, iz Žabara.
Reference
Izvor
Glasnik Etnografskog muzeja u Beogradu, knjiga 8, 1933.; Petrović, Alaksandar: Narodno bajanje u nekim selima Kragujevačke Jasenice, str. 88.
