Karađorđe
| Karađorđe Pisac: Mirko Korolija |
Tog dana ustah, kô sunce kad sine,
sa jednom žeđi beskrajnom u duši,
što me kô plima što plavi i ruši
plavljaše, traše grdno iz dubine.
Hodih uz rodna polja i utrine
kô mladi lave koga snaga guši;
i, sam sa svojim srcem, uzdahnuvši
grko, stah na vis jave i istine.
No tu, kô orlušina, sva krvava,
kosovska epopeja puna strava
naleti na me; i dokle u svom
korenju strepih ja, stihijskom silom
ona krvavim udaraše krilom
strašno po čelu mladalačkom mom.
Izvor[uredi]
- Petrović, B. 1971. Srpska književnost u sto knjiga, knjiga 57: Pesnici 1. Novi Sad: Matica srpska, Srpska književna zadruga. str. 246.
|