Йovan, maйka mu i brat mu Stoяn
- Evane, sino na maйka!
Ščo konя sedliš, йoružiš
po taя esna mesečina,
po taя temna oblačina;
ni kandilo ni svetilo?
Deka ke pъti pъtuvaš?
Deka ke kяri kяruvaš
dalь na Ser, Evan, ilь na Ber,
ilь na grada, Evan, Prilepa?
A йon й vele govore:
- Ne odam, male, ni na Ber,
ni na Ber, ni na Belgrad;
tuku ke odam, male, na grada Prilepa,
uv brat mi, Stoяn, na goste,
mošne mi se, male, nažalilo;
ot koga brat ne sъm videl!
ot koga mu beh mal dever,
kak mu vodih nevestata;
nevestata Angelina!
Mъžko se dete dobilo,
Evan, imeto mu klali.
Ke odam, male, ke odam,
ke odam ez, da go vidam,
mъžko dete lišanlia;
s mesečina na glavata,
s esni zvezdi po kraй nea,
s letno slъnce na gъrloto!
Maйka mu vele, govore:
- Sedi, sino, nimoй hodi:
teb te brata kъskandise,
tvoйta brata, zlo kesedžiя,
tvoйta brata, mladi Stoяn.
Evan maйka ne posluša;
da stana Evan, otide
uv dobra grada Prilepa.
Porti naйde Evan, zatvoreni,
zatvoreni, zaklюčeni;
da ni čukna Evan ni klюkna,
udri konя sos čarkliй
maйmuze konьovi, kleti,
ažder da prehvъrle visoki kali.
Da si padna v Stoenovi ramni dvori,
kraй taя mala gradina
kraй taa loza odrina.
Konя vъrza za bela loza,
da se kači na divane,
da vleze v odaя šarena.
Tam naйde negovata snaha,
deka spiйše sos mъžko dete
sos mъžko dete pri sebe;
letna gi rosa izbilo.
Ne kъйdisal Evan da g'razbude
nelь se e snaha mu razbudi.
Na Evan vele, govore:
- Йošče ot kak, brače ti doйde;
oti men ti ne razbudi?
Oti ki doйde tvoйta brata,
mladi Stoen, zlo kesedžiя,
da ne tebe mlad pogube!
On brata ne si znae!
Devera ona izgustila,
izgustila, napoila,
devera niz porti izpratila
i яko mu narъčala:
- Tvoйta maйka da se čine,
da se čine zdrava bolna.
Ka ke doйde mladi Stoen,
mladi Stoen tvoйta brata,
ez ki go nego izlъžam!
I Stoen na čas e došel,
na Angelina govore:
- Angelino, pъrva lюbov!
Koй e došel v moite dvori?
Mu padnalo negovoto,
negovoto ostro nohče!
Angelina mu govore:
- Arno oti nohče naйde;
ez bih si zabravila!
Ni li doйde tvoйta brata.
Tvoйta brata, mladi Evan;
ni ot konь se e svalil,
nito v kъщi mi e vlezel;
tvoйta maйka bolna bila,
da odime, da g'vidime;
belьki s duša ke ga zavarime!
Kak ču Stoen, kako razbra,
ta ni stoe, ta ni gleda;
usidlй si do dva konя.
Adin nemu, adin na nea,
dur da Evan doma hode,
na maйka mu Evan da kaže;
dur da si dna postele,
dur da si dna polegne,
da se čine zdrava bolna,
i Stoen vtasa na porti
s negovata pъrva lюba,
s negovoto mъžko dete;
ta si naйde maйka bolna,
si ga naйde zdrava bolna.
Datoteka:Murat Sipan vinjeta.jpg
