Zaspo Karakan na Karakanovom brdu,
Malo zaspo, čudan san usnio:
Otud idu trista opasanih
I pored njih trista pripasanih,
A pred njima Toma gospodine, 5
Te tonota vile i vještice,
Kroz petonožne nogavice,
Da ih spušta u Tonošnu rijeku,
Tonošna je rijeka mutna i krvava.
One njega staše preklnjati: 10
„Ne zaboga, Toma gospodine,
Mi ćemo ti biti od pomoći,
Od pomoći od potopna vremena.“
Na to Toma njima odgovara:
„Id’ odatle, božje prokletnice, 15
Nit’ ću vas ni vaše pomođi;
No ću ići pod najviši grad,
Da potražim brata Tonatliju,
I sestricu Sevetliju,
I majčicu Devetliju. 20
Da mi donesu luka krekelja,
Omana doljana, petoprsne đeteline,
Da se mažem od vila i vještica,
Kad prebrojale:
Na nebo zvijezde, u more pijesak, 25
Na pijesak kaplje, na psu dlake,
Na gori grane, na grani lišće,
Na lišće rosu,
I pod rosom svakoj živinici kosu;
Onda mene naudile![1])30
Pevač i mesto zapisa
„Sredstvo protiv rđava sna, Radi zaštite od rđavih snova i trzanja u snu, Srbi crnogorskog porekla u Kosanici, stavljaju pod uzglavnjače otzoreno sečivo. Od toga su jače sredstvo stihovi ove snoverice. Oni se očitaju glasno, pre spazanja, veruje se da se tada neće ništa sanjati. Ako se i sanja, zlo se ipak neće desiti, jer ova snoverica štiti od zla i nesreće". Dobri Do - Kosanica.
Reference
↑T. P. Vukanović: Sredstvo protiv rđava sna. Glasnik etnografskog muzeja u Beogradu, knj. X (1935), str. 127.
Izvor
Tatomir Vukanović: Srpske narodne lirske pesme, Radnički univerzitet, Vranje, 1975., str. 147-148.
