Zasilil' se silna zvezda
ot Soluna do Kostura,
taй ne bila silna zvezda,
tuku bilo ludo mlado;
s koйnata se nadigruva,
s puškata se nadhvъrlюva
i na koйna mu govori:
- Oй vi, koйna, moй raninci,
deka večer ke konvame?
Otgovori bъrza koйna:
- More ludo, more mlado!
Deka snošči, tamo й večer;
tamo ima drobno seno,
drobno seno za koйnata,
leli čupi za puleйne;
koя mi йe cъrnooka,
taя mi йe posestrima;
neka klava, neka kreva;
koя mi e sivooka,
taя mi йe para sestra;
koя mi йe rusokosa,
taя mi йe pъrva lюbna!
Spolaй tebe, zasilil' se,
spolaй tebe, silna zvezda!
Sbornik ot bъlgarski narodni umotvoreniя. Čast І. Prostonarodna bъlgarska poeziя ili bъlgarski narodni pesni (Otdel І i ІІ. Samovilski, religiozni i obredni pesni. Kniga І). Sofiя, 1891, 26 + 174 str.; str.99-100
