Goračićki epitafi: nesreće
Goračićki epitafi: nesreće prepisi su epitafa sa nadgrobnih spomenika u dragačevskom selu Goračići. Zapisi predstavljaju dragocena mikro-istorijska svedočanstva koja svedoče o žiteljima ovog sela tokom 19. i prve polovine 20. veka, osvetljavajući brojne društvene i životne okolnosti, istovremeno i promene duha vremena.
Epitafi:
[uredi]- ČELESTINA
- supruga svjašćenojereja Ilije Popovića
- paroha crkve Goračke
- poživi 18 g.
- a pogibe od navoda nečistog duka
- 14 januara 1870 godine.
- Spomen podigao suprug Ilija.
- Gornje Kneževića/Stranjančevića groblje
- Oj nemila smrti moja
- odma li mi dođe
- ni gde stade nis odmori
- već me mladu ti umori
- TIJANU
- kćer Velja i Ruže Surudžića
- iz Goračića.
- Koja u najlepšem cvetu
- mladosti svoje od 14 god.
- Pogibe od Vremna oblaka.
- 18. juna 1920. God na plaštenju.
- Bog da joj dušu prosti.
- Spomen spodigoše
- njeni Roditelji i braća.
- Surudžića groblje
- Ovde počiva
- STANKO Petrović
- bivši đak II razreda
- osnovne škole
- koi poživi 11 god.
- a umro od vodoplavi
- 10 juna 1921 god
- (...)
- Ružičića groblje
Napomene
[uredi]Izvor
[uredi]- Marinković Radovan M; Zoran Marinković, Momčilo Stevanović, „Kameni pamćenici Goračića”, Biblioteka opštine Lučani - Guča, Guča, 2017.