Kolo igra uvrh Zrmanice;
Tu se hvata lapačka đevojka,
Do đevojke Buniću Jovane,
Do Jovana Trtica Stojane.
Još ni zore ni bijela dana, 5
Započinje klikovati vila:
„Bjež', Jovane, žalosna ti majka!
„Evo na te zrna iz stražana
„I delije Vida Okobdžije.“
Tako oni u riječi bili: 10
„Da si vila, bi u gori bila;
„Đe je ovđe zpna iz stražana,
„Đe l' delija Vide Okobdžija?“
Prva puška od stražana pukla,
Tako pade Trtica Stojane, 15
Druga puška od stražana pukla,
Tako pade Buniću Jovane.
Kad to viđe Kalina Stevane,
On pobježe preko gore crne,
Pa izlazi na bijelo Plavno, 20
Pa on sjede više vode hladne.
Vijala se dva vrana gavrana. —
„Od otalen, dva vrana gavrana!
„Ako ćete po ljepoti mesa,
„Eno mesa Bunića Jovana; 25
„Ako ćete po nevjeri mesa,
„Eno mesa Trtice Stojana.“
