Digna se plensto ot nemsto,
ta doйde u Щip, u grada,
ta pleni Anka anъma,
na stariйo nazъr kerka mu,
na mladiйo serdar sestra mu.
Pa я otneli u nemsto,
devet я cъrkvi vodile,
devet я popa krъstile,
tri imenя й stavile -
ednoto Яnka Щipяnka,
ednoto lepa Maria,
ednoto ubava Stano Kraevko.
Tatko й rača porača:
- Ka znae Anka anъmka,
da ne si mene verata,
da ne si gube imeto,
ke davam i ke natdavam,
čiflici ke si prodaam,
otъde ke я otkupam!
Narača Anka porača:
- Tatko le, tatko, nazъre!
Nemoй si troši stokata,
ne si prodavaй čiflika!
Яze se nazad ne vrakяm,
яze si vera razmenih,
яze si ime pogubih;
devet me cъrkvi vodia,
devet me popa krъstna;
tri imenя mi stavia:
ednoto Яnka Щipяnka;
ednoto lepa Maria,
trekьoto Stano Kraevko!
Sbornik ot bъlgarski narodni umotvoreniя. Čast І. Prostonarodna bъlgarska poeziя ili bъlgarski narodni pesni (Otdel І i ІІ. Samovilski, religiozni i obredni pesni. Kniga І). Sofiя, 1891, 26 + 174 str.; str.53
