Ali koga vila pevati nauči
| Ali koga vila pevati nauči Pisac: Milica Stojadinović Srpkinja |
Ali koga vila pevati nauči,
Taj se s’ svojom glavom zadugo ne muči,
Jer mu pjesne slaze sa neba visoka,
Sluša ih u žuboru izvora duboka.
Pjesne mu probudi rumena zorica,
Pjesne mu razbije zelena gorica,
Pjesne mu donese zeleno proleće,
Ostavi mu pjesne i kada odleće,
Taj u grudma nade pjesnu za Kosovom —
Obleće ga vila budućnosti zorom. —
Pa što tako ljudi pakosno da viču?
Kom je pjesna data, tom pjesne svud niču,
Kȏ kad tresneš voćku, a plod dole grune,
Tako pjesne onom, kom dȃ vila strune.
1854
Izvor
[uredi]- Rakitić Slobodan, Antologija poezije srpskog romantizma, Beograd: SKZ, 2011, str 298-299
|
Ovaj tekst je u javnom vlasništvu u Srbiji, Sjedinjenim državama i svim ostalim zemljama sa periodom zaštite autorskih prava od života autora plus 70 godina jer je njegov autor, Milica Stojadinović Srpkinja, umro 1878, pre 146 godina.
|