Ovce čuva čoban i čobanka,
Po imenu Jovan i Jovanka,
Jovan ovce, a Jovanka janjce.
Kad je bilo oko devet sati,
Al' počeše ovce plandovati.
Tad govori Jovan čobanine:
"Sejo moja, Jovanko čobanko,
Ajde, sejo, umij belo lice,
Dones' bratu u fruli vodice."
Ode seja, umi belo lice,
I donese u fruli vodice.
Govori joj Jovan čobanine:
"Sejo moja, lepog lica tvoga,
Grehota je da ga drugi ljubi,
Osim tvoga brata rođenoga!"
