Јур на те а теби нека се потужу:
Ка т' вило хвала би, да т' заман ја служу?
Не хоће тој они праведни вишњи Бог,
Ни љуцки закони, ни нидан још разлог
Немилос да створиш за љубав и виру,5
Тер да ме тач мориш жељом, ком умиру.
Ну суд, ки све дружи и свиту мир врати,
Прави, чим тко служи, тимијем га јур плати!