Zareče se Senjanine Jure
Da ć’ graditi orahovu lađu,
Voziti se Šibeniku gradu,
Odjaviti ovce od janjaca,
Odagnati krave od telaca, 5
Vodit majke od djece nejačke.
Što je reka’, poreka se nije,
Pa on gradi orahovu lađu,
Pa se vozi Šibeniku gradu,
Pa odjavi ovce od janjaca, 10
I odagna krave od telaca,
Vodi majke od djece nejačke.
Kad je bio blizu gore crne,
Krave riču, gori prilegaju,
Ovce bleje, ništa s’ i ne čuje; 15
Žale majke do neba se čuje.
Al je Jure srca milostiva,
Pa im pušta ovce od janjaca,
I pušta im krave od telaca,
Pušta majke od djece nejačke.[1]20
Senjski uskoci u narodnoj pjesmi i povijesti, Narodne pjesme o senjskim uskocima, priredio Mijatović, Anđelko, Matica hrvatska, Zagreb, 1983., str. 82.
