Три добра

Извор: Викизворник


Три добра

Посавино, моје поље равно!
Залуд ми је, што си поље равно,
Кад у теби вјековати не ћу,
Само ово љето љетовати,
А на јесен путе путовати. 5
У теби ми три добра остају:
Прво добро: стар отац и мајка.
Друго добро: дјевер и снашица.
Треће добро: братац и сестрица.



Референце[уреди]

Извор[уреди]

Изабране народне пјесме II, женске, приредио Др. Никола Андрић, у Загребу, 1913, Тисак Краљ. земаљске тискаре., стр. 33.

Босанска Вила 1900., стр. 364.