Слеже Борко из орнице, Да си љуби коренице. Он не љуби кореницу, Но си љуби ред девојке. Корница га жално гледа, 5 Жално гледа, љуто куне: „Проклет био, мој корнику, Што ме мене промињујеш И девојке заљубујеш!“