Орач оре равно поље,
рало му је чудно дрво,
чудно дрво давиново;
ралник му је сиви голуб,
остан му је струк босиљак, 5
а волови два јелена.
Место брице и пшенице,
семе му је ситан бисер,
брана му је чудно перо,
чудно перо пауново! 10
Др Илија Николић: Милан Ђ. Станојевић и његова збирка народних песама из пиротског краја (1868—1934), „Пиротски зборник", бр. 4, Пирот, 1972., страна 204.