Овој ни је село Сарајево у њега је кућа Богданова и на кућу стаклени прозори, на прозори братак и сестрица. Братак сестри венчаницу кроји, 5 сестра брату потијо говори: Дугмај, брате, дугме до дугмето, сутра ће ми за венчање треба. ВС
Народно стваралаштво југоисточне србије; „Расковник", ХVII (1991). бр. 63-66, „Сватовске песме из Извора код Сврљига", с. 3.