Застоја се сл’нце (1)

Извор: Викизворник


Застоја се сл’нце

Застоја се сл’нце насред небо,
па си гледа чудо по пазара,
како сестра брата препродава:
продава га за два огледала!
Тој се млого богу ражалело, 5
па проклиња несрећу девојћу:
„Кад се море с’с песак засити,
т'г девојћа с’с сјајна огледала!”



Референце[уреди]

Извор[уреди]

  • Драгослав Манић Форски, Антологија лужничких народних песама, Бабушница : [б. и.], 1974., стр. 30.
  • Народно стваралаштво југоисточне србије; „Расковник", ХVII (1991). бр. 63-66, „Народне лирске песме из села Ваве код Бабушнице", с. 13-14.