Гугутка гука во осоје
(песма из јужне Србије, Босилеградско Крајиште)
Гугутка гука во осоје, леле.
Невеста шета по двори,
и на гугутка говори:
Гукај ми, гукај, гугутко, леле.
И ја сам така гукала,
кога сам била при мама.
Кога ме мама мијеше, леле,
бело ми лице цв'теше.
Кога ме тата хранеше, леле,
русе ми косе растеше.
Гугутка гука во осоје, леле,
Невеста шета по двори,
Невеста шета по двори, леле,
И на гугутка говори:
"Гукај, ми, гукај, гугутко, леле,
И ја сам така гукала,
И ја сам така гукала, леле,
Кога сам била при мама.
Кога ме мама мијеше, леле,
Бело ми лице цвътеше.
Кога ме тата хранеше, леле,
Руса ми коса растеше."
Алтернативни текст
[уреди]Гугутка гука ми у двори, леле,
Невеста мете по двори.
„И ја сам таке гукала, леле,
Кога сам била маленка.
Гукни ми гукни, гугутко, ле.
Кога ме мама мијеше, ле,
Бело ми лице светлеше,
И ја сам таке гукала, леле,
Кога сам била маленка.
Гукни ми гукни, гугутко, ле.
Кога ме татко носеше, ле,
Т'нка ми снага растеше.“
Бугарске верзије текста
[уреди]Гугутка гука в усои, леле,
Невеста шета по двори, леле,
И на гугутка говори:
„Гукай ми, гукай, гугутке,
Гукай ми, гукай, гугутке,
Кога сам била маленка, леле
И аз така съм гукала.
Кога ме мама решеше, леле,
Кога ме мама галеше,
Бело ми лице цъфтеше, леле,
Руса ми коса растеше.
Кога ме тате галеше, леле,
Кога ме тате носеше,
Бело ми лице цъфтеше, леле,
Тънка ми снага растеше.“
Гугутка гука в усои, леле.
„Гукни ми, гукни, гугутке,
Гукни ми, гукни, пай пукни,
И аз така съм гукала, леле,
Кога съм била при мама.
Кога ме мама решеше, леле,
Руса ми коса растеше,
Кога ме мама миеше, леле,
Бяло ми лице цъфтеше.“