Бјагала бела Влкана
през пусти гори зелени,
бјагала па е думала:
„Горо ле, горо зелена,
сводај си клоне зелено 5
да ма сирота сакриеш
да ма Стојане не најде.
Три годин сам го лагала
прва го годин залага —
сачакај, либе, млада сам, 10
друга го годин залага —
сачакај, либе, дар немам,
трећа му годин отказа —
нешта та, либе, грозен си.
Горо ле, горо зелена, 15
сводај си клоне зелено
да ма сирота сакриеш
да ма Стојане не најде,
какаф ја ште ма убие.
