Болен юнак Гюро убива арапина

Извор: Викизворник


Болен юнак Гюро убива арапина

Поболи се юнак Геро,
девет годин ю душеци,
ю душеци, под йоргани.
По двор ходи сестра Яна,
по двор ходи, пръсти кърши,
пръсти кърши, сълдзи рони.
Согледа я болен Геро,
та на Яна отговара:
- Леле Яно, мила сестро!
Защо кършиш тънки пръсти,
защо рониш дробни сълдзи?
А Яна му отговара:
- Леле Геро, болен Геро!
Прочул се е църн арапин,
на ден яде фурна леба,
фурна леба, яловица;
на ден пие бачва вино,
бачва вино, малка мома;
ред доходи и до мене!
Болен Геро отговара:
- Леле Яно, мила сестро!
Я влезни си у яхъри,
па извади врана коня,
девет годин неяздена,
неяздена, некована,
та го карай на налбатин,
да подкове врана коня,
конь, на вера, конь без вера,
на юначка вересия:
ако станем - ке му платим,
ако умрем - да прощава!
Влезна Яна у яхъри,
та изведе врана коня,
заведе го у налбатин,
На налбатин си говори:
- Допрати ме болен Геро,
да подковеш врана коня,
конь на вера, конь без вера,
на юначка вересия:
ако стане - ке ти плати,
ако умре - да прощаваш!
А налбатин отговара:
- Я не ковем конь на вера,
конь на вера, конь без вера,
на юначка вересия.
Ако дадеш черни очи,
черни очи да целивам,
ке подковем врана коня!
А Яна се разплакала,
па се дома повърнала
и на Геро отговара:
- Леле Геро, болен Геро!
Налбат неке да подкове
конь на вера, конь без вера,
на юначка вересия,
ама сака черни очи,
черни очи да целива,
да подкове врана коня!
Разплака се болен Геро,
па на Яна отговара:
- Леле Яно, мила сестро!
Я си влезни у земници,
та отклопи севли зандъци,
та извади свилен пояс,
свилен пояс девет лакти,
девет лакти на ширина,
петнаесе на дължина,
да препашем болна снага;
обседли ми врана коня,
напои го, назоби го,
назоби го зоб ченица,
напои го руйно вино,
та ми додай тънка сабля!
Па си ойде при налбатин,
отсече му руса глава;
па си ойде при църн арапин,
извади си тънка сабля,
та си уби църн арапин!

Датотека:Murat Sipan vinjeta.jpg



Референце[уреди]

Извор[уреди]

Самоков.

Сборник от български народни умотворения. Част І. Простонародна българска поезия или български народни песни (Отдел І и ІІ. Самовилски, религиозни и обредни песни. Книга І). София, 1891, 26 + 174 стр.; стр.279-280