Бајање од ветар

Извор: Викизворник


Бајање од ветар

Полетела девет витла ветра
преко девет горе,
преко девет воде.
Девет горе девет воде
осушише, пресушише. 5
Девет становни’ камена разбише.
Усту, усту, девет ветра!



Напомена[уреди]

Овако се баје ономе ко ометен јаким ноћним ветром залута па не може „да потреви село", већ дође кући тек сутрадан.

Казивач: Грлица Димитријевић, с. Шарбановац.

Референце[уреди]

Извор[уреди]

  • Бања (рукописни зборник), Нота, Књажевац 1978, стр. 126.