[Јечам жела Ружица девојћа]
Јечам жела Ружица девојћа,
ем га жела, ем си мајћу клела:
„Клета да си, моја стара мајћо,
што ме даде за младог ајдука.
Ваздан оре, суноч ајдукује; 5
ваздан су му порте затворене;
суноч су му порте отворене;
па доносе крваве аљине,
па ме кара, д’идем да ђи перем.
А ја не знам ди Дунав пресица, 10
па му бркну у леви џепове,
па му најдо руку од јунака,
а на руку прстен бурмалија.
(У Лужници толико записано).
