Мома зборвет со бела Дунава:
а, Дунаве, а бели Вардаре!
Да се фрла по тебе да плива.
Ак' су криво, ти да ме удавиш,
ак' су право, ти да ме испливаш, 5
да м' испливаш во Солунско поле,
в' оно поле, во рамни ливађе,
да израста секакви цветиња,
да ме берет девојки, невести.
Референце
Извор
Обычаи и пѣсни турецкихЪ СербовЪ : (вЪ Призрѣнѣ, Ипекѣ, Моравѣ и Дибрѣ) : изЪ путевыхЪ записокЪ И. С. Ястребова. С. ПетербургЪ : Типографія В. С. Балашева, 1886, XXIV+626., стр. 219.
