Tarda aestas
| Tarda aestas Pisac: Mirko Korolija |
Široko polje u daljini gori,
i polja suva, mlaka, požnjevena
odišu zemljom; tiha, osamljena
maslina koja pokraj puta zori.
Kroz vinograde loza polomljena
polegla n’jemo. Tu curi po kori
drveća smola, i paun viori
pera vrh zida siva, naprašena.
Topla i strasna, kô Tijada smjela
s cvjećem u kosi, ruku si mi dala;
i dok idemo mi po p’jesku tmastom
za dragim ljetom, pali duša vrela,
opija tvoja pjesma s tihog žala,
mirišu ceste prašinom i mastom!
Izvor
[uredi]- Petrović, B. 1971. Srpska književnost u sto knjiga, knjiga 57: Pesnici 1. Novi Sad: Matica srpska, Srpska književna zadruga. str. 242.
|
Ovaj tekst je u javnom vlasništvu u Srbiji, Sjedinjenim državama i svim ostalim zemljama sa periodom zaštite autorskih prava od života autora plus 70 godina jer je njegov autor, Mirko Korolija, umro 1934, pre 90 godina.
|