Ustav Republike Srpske Krajine (1991)
Polazeći od prava srpskog naroda na samoopredjeljenje i u skladu sa slobodno izraženom voljom srpskog naroda Srpske Autonomne Oblasti Krajina potvrđene na referendumu, kao i vjekovne borbe srpskog naroda za slobodu njegove slobodarske, demokratske i državotvorne tradicije, riješen da stvori demokratsku državu srpskog naroda na svom istorijskom i etničkom prostoru u kojoj sa ostalim građanima obezbjeđuje ostvarivanje nacionalnih prava, državu zasnovanu na suverenosti koja pripada srpskom narodu i ostalim građanima u njoj, na vladavini prava i na ravnopravnim uslovima za napredak pojedinaca i društva, srpski narod Republike Srpske Krajine preko svojih poslanika u Ustavotvornoj skupštini, donosi
USTAV
REPUBLIKE SRPSKE KRAJINE
I OSNOVNE ODREDBE
[uredi]Član 1.
Republika Srpska Krajina nacionalna je država srpskog naroda i država svih građana koji u njoj žive.
Član 2.
Suverenost pripada srpskom narodu Republike Srpske Krajine i svim građanima koji u njoj žive.
Srpski narod i građani Republike Srpske Krajine suverenost ostvaruju referendumom, narodnom inicijativom i preko svojih slobodno izabranih predstavnika.
Član 3.
Teritoriju Srpske Krajine čini teritorija Srpske Autonomne Oblasti Krajina.
Član 4.
U Republici Srpskoj Krajini slobodno je sve što Ustavom i zakonom nije zabranjeno.
Ustavom su zajamčena i priznaju se lična, politička, nacionalna, ekonomska, socijalna, kulturna i druga prava čovjeka i građanina.
Član 5.
Teritorija Republike Srpske Krajine je jedinstvena i neotuđiva. O promjeni granice Republike Srpske Krajine odlučuju građani referendumom.
Skupština Republike Srpske Krajine može odlučiti da se druge srpske teritorije pripoje Republici Srpskoj Krajini ako se prethodno građani tih teritorija izjasne za pripajanje Republici Srpskoj Krajini.
Član 6.
Republika Srpska Krajina ima grb, zastavu i himnu.
Grb Republike Srpske Krajine je lik dvoglavog bijelog orla u uzletu. Na grudima orla je štit sa krstom i ocilima, a ispod štita natpis — Krajina.
Zastava Republike Srpske Krajine je srpska trobojka u rasporedu boja odozgo na dolje: crveno, plavo, bijelo.
Himna Republike Srpske Krajine je „Bože pravde“.
Glavni grad Republike Srpske Krajine je Knin.
Član 7.
U Republici Srpskoj Krajini u službenoj je upotrebi srpski jezik i ćirilično pismo, a latinično pismo je u službenoj upotrebi na način utvrđen zakonom.
Ukoliko je u nekoj od opština u Republici Srpskoj Krajini ne manje od 8% stanovnika pripadnika drugog naroda, u službenoj upotrebi je jezik i pismo tog naroda.
Član 8.
Ustavotvorna i zakonodavna vlast pripada Skupštini.
Republiku Srpsku Krajinu predstavlja i njeno državno jedinstvo izražava predsjednik.
Izvršna vlast pripada Vladi.
Sudska vlast pripada sudovima.
Zaštita ustavnosti, kao i zaštita zakonitosti u skladu s Ustavom, pripada Ustavnom sudu.
Član 9.
Rad državnih organa dostupan je javnosti.
Javnost u radu državnih organa može se ograničiti ili isključiti samo u slučajevima koji se zakonom određuju.
II SLOBODE, PRAVA I DUŽNOSTI ČOVJEKA I GRAĐANINA
[uredi]Član 10.
Slobode i prava čovjeka i građanina ograničene su samo jednakim slobodama i pravima drugih i kad je to Ustavom utvrđeno.
Član 11.
Slobode i prava ostvaruju se, a dužnosti se ispunjavaju na osnovu Ustava, osim kad je Ustavom predviđeno da se uslovi za ostvarivanje pojedinih sloboda i prava utvrđuju zakonom.
Zakonom se može propisati način ostvarivanja pojedinih sloboda i prava kadje to neophodno za njihovo ostvarivanje.
Zloupotreba sloboda i prava čovjeka i građanina protivustavna je i kažnjiva, onako kako je to zakonom predviđeno.
Obezbjeđuje se sudska zaštita sloboda i prava zajamčenih i priznatih Ustavom.
Član 12.
Građani su jednaki u pravima i dužnostima i imaju jednaku zaštitu pred državnim i drugim organima bez obzira na rasu, pol, rođenje, jezik, nacionalnu pripadnost, vjeroispovjest, političko ili drugo uvjerenje, obrazovanje, socijalno porijeklo, imovno stanje ili koje lično svojstvo.
Član 13.
Život čovjeka je neprikosnoven.
Smrtna kazna može se izuzetno propisati i izreći samo za najteže oblike teških krivičnih djela.
Član 14.
Sloboda čovjeka je neprikosnovena.
Niko ne može biti lišen slobode, osim u slučajevima i u postupku koji su utvrđeni zakonom.
Član 15.
Lice za koje postoji osnovana sumnja da je izvršilo krivično djelo može, na osnovu odluke nadležnog suda, biti pritvoreno i zadržano u pritvoru, samo ako je to neophodno radi vođenja krivičnog postupka ili bezbjednosti ljudi.
Trajanje pritvora mora biti svedeno na najkraće nužno vrijeme. Pritvor može trajati po odluci prvostepenog suda najduže tri mjeseca od dana pritvaranja. Ovaj rok se može odlukom Vrhovnog suda produžiti još za tri mjeseca. Ako se do isteka tih rokova ne podigne optužnica, okrivljeni se pušta na slobodu.
Član 16.
Građanima je zajamčena sloboda kretanja i nastanjivanja i pravo da napuste Republiku Srpsku Krajinu i u nju se vrate.
Sloboda kretanja i nastanjivanja može se ograničiti zakonom, ako je neophodno za vođenje krivičnog postupka, sprečavanja zaraznih bolesti ili za odbranu Republike Srpske Krajine.
Član 17.
Ljudsko dostojanstvo i pravo na privatni život čovjeka su nepovredivi.
Član 18.
Tajna pisma i druga sredstva opštenja su nepovrediva.
Zakonom se može propisati da se, na osnovu odluke suda, može odstupiti od načela nepovredivosti tajne pisma i drugih sredstava opštenja ako je neophodno za vođenje krivičnog postupka ili za odbranu Republike Srpske Krajine.
Član 19.
Zajamčena je zaštita tajnosti podataka o ličnosti. Prikupljanje, obrada i korištenje podataka o ličnosti utvrđuju se zakonom.
Član 20.
Stan je nepovrediv.
Zakonom se može propisati da službeno lice, na osnovu sudske odluke, smije ući u stan ili druge prostorije protiv volje njihovog držaoca i u njima vršiti pretres. Pretres se vrši u prisustvu dva svjedoka.
Pod uslovom predviđenim zakonom, službeno lice smije ući u tuđi stan ili druge prostorije i bez odluke suda i vršiti pretres, ako je to neophodno radi neposrednog hvatanja učinioca krivičnog djela ili radi spasavanja ljudi i dobara.
Član 21.
Svako ima pravo na za sve jednaku zaštitu svojih prava u postupku pred sudom, drugim državnim ili bilo kojim organom ili organizacijom.
Svakome je zajamčeno pravo na žalbu ili drugo pravno sredstvo protiv odluke kojom se rješava o njegovom pravu ili na zakonu zasnovanom interesu.
Član 22.
Niko ne može biti kažnjen za djelo koje prije nego što je učinjeno nije bilo predviđeno zakonom ili propisom zasnovanim na zakonu kao kažnjivo djelo, niti mu se može izreći kazna koja za to djelo nije bila predviđena.
Krivična djela i sankcije za učinioce mogu se odrediti samo zakonom.
Niko ne može biti smatran krivim za krivično djelo dok to ne bude utvrđeno pravosnažnom odlukom suda.
Lice koje je neopravdano osuđeno za krivično djelo ili je bez osnova bilo lišeno slobode, ima pravo na rehabilitaciju, na naknadu štete iz javnih prihoda, kao i druga prava utvrđena zakonom.
Član 23.
Svakom se zajemčuje pravo na odbranu i pravo da sebi uzme branioca pred sudom ili drugim organom nadležnim za vođenje postupka.
Niko ko je dostižan sudu ili drugom organu nadležnom za vođenje postupka ne može biti kažnjen ako mu, u skladu sa zakonom, nije bilo omogućeno da bude saslušani da se brani.
Svako ima pravo da njegovom saslušanju prisustvuje branilac koga izabere.
Zakonom se određuje u kojim slučajevima okrivljeni mora imati branioca.
Član 24.
Svako ima pravo na naknadu materijalne i nematerijalne štete koju mu nezakonitim ili nepravilnim radom nanese službeno lice ili državni organ ili organizacija koja vrši javna ovlašćenja, u skladu sa zakonom.
Štetu je dužna nadoknaditi Republika Srpska Krajina ili organizacija koja vrši javna ovlašćenja.
Član 25.
Jamči se poštovanje ljudske ličnosti i dostojanstva u krivičnom i svakom drugom postupku, u slučaju lišenja, odnosno ograničenja slobode, kao i za vrijeme izvršenja kazne.
Niko ne smije biti podvrgnut mučenju, ponižavajućem kažnjavanju ili postupanju.
Zabranjeno je vršiti na čovjeku, bez njegove dozvole, medicinske i druge naučne oglede.
Član 26.
Pravo je čovjeka da slobodno odlučuje o rađanju djece.
Član 27.
Majka i dijete imaju posebnu zaštitu.
Posebnu zaštitu imaju maloljetnici o kojima se roditelji ne staraju, kao i lica koja nisu u mogućnosti da sama brinu o sebi i zaštiti svojih prava i interesa.
Član 28.
Porodica ima posebnu zaštitu.
Brak i odnosi u braku i porodici uređuju se zakonom.
Roditelji imaju pravo na dužnost da se staraju o podizanju i vaspitanju svoje djece. Djeca su dužna da se staraju o svojim roditeljima kojima je potrebna pomoć.
Djeca rođena van braka imaju prava i dužnosti kao i djeca rođena u braku.
Član 29.
Svako ima pravo na zaštitu zdravlja.
Djeca, trudnice i stara lica imaju pravo na zdravstvenu zaštitu iz javnih prihoda, kad to pravo ne ostvaruju po nekom drugom osnovu, a druga lica pod uslovima utvrđenim zakonom.
Član 30.
Čovjek ima pravo na zdravu životnu sredinu. Svako je, u skladu sa zakonom, dužan da štiti i unapređuje životnu sredinu.
Član 31.
Školovanje je svakom dostupno pod jednakim uslovima.
Osnovno školovanje je obavezno.
Za redovno školovanje koje se finansira iz javnih prihoda građani ne plaćaju školarinu.
Član 32.
Jamči se pravo svojine, u skladu s Ustavom i sloboda preduzetništva.
Jamči se pravo na nasljeđivanje, u skladu sa zakonom.
Član 33.
Svako ima pravo na rad.
Jamči se sloboda rada, slobodan izbor zanimanja i zaposlenja. Svakom je, pod jednakim uslovima, dostupno radno mjesto i funkcija.
Zaposlenima može prestati radni odnos protiv njihove volje, pod uslovima i na način utvrđen zakonom i kolektivnim ugovorom. Zabranjen je prinudni rad.
Član 34.
Zaposleni imaju pravo na odgovarajuću zaradu.
Jamči se, pod uslovima utvrđenim zakonom, pravo na materijalno obezbjeđenje za vrijeme privremene nezaposlenosti.
Član 35.
Zaposleni imaju pravo na štrajk u skladu sa zakonom.
Član 36.
Zaposleni imaju pravo na ograničeno radno vrijeme, na dnevni i nedjeljni odmori i na plaćeni godišnji odmor i odsustvo, u skladu sa zakonom, odnosno kolektivnim ugovorom.
Zaposleni imaju pravo na zaštitu na radu, u skladu sa zakonom.
Omladina, žene i invalidi imaju posebnu zaštitu na radu, u skladu sa zakonom.
Član 37.
Građanima koji su djelomično slobodni za rad zajamčuje se osposobljavanje za odgovarajući posao i obezbjeđuju se uslovi za njihovo zapošljavanje u skladu sa zakonom.
Država obezbjeđuje socijalnu sigurnost građanima koji su nesposobni za rad, a nemaju sredstva za izdržavanje.
Član 38.
Obaveznim osiguranjem zaposleni, u skladu sa zakonom, obezbjeđuju sebi pravo na zdravstvenu zaštitu i druga prava za slučaj bolesti, prava za slučaj trudnoće, porođaja, smanjenja ili gubitka radne sposobnosti, nezaposlenosti i starosti i prava na druge oblike socijalnog osiguranja, a za članove svoje porodice — pravo na zdravstvenu zaštitu, pravo na porodičnu penziju kao i druga prava po osnovu socijalnog osiguranja.
Pravo iz socijalnog osiguranja za građane koji nisu obuhvaćeni obaveznim socijalnim osiguranjem uređuje se zakonom.
Član 39.
Jamči se sloboda vjeroispovijesti koja obuhvata slobodu vjerovanja, ispovjedanja vjere i vršenje vjerskih obreda.
Vjerske zajednice su odvojene od države i slobodne su u vršenju vjerskih poslova i vjerskih obreda.
Vjerska zajednica može osnivati vjerske škole i dobrotvorne organizacije.
Država može materijalno pomagati vjerske zajednice.
Član 40.
Građanin koji je navršio 18 godina života ima pravo da bira i da bude biran u Skupštini Republike Srpske Krajine i u druge organe i izborna tijela.
Izbori su neposredni, biračko pravo je opšte i jednako, a glasanje tajno.
Kandidata za poslanika i za druge organe i izborna tijela može predložiti politička stranka, druga politička organizacija ili grupa građana.
Član 41.
Građanima se jamči sloboda zbora i drugog okupljanja i bez odobrenja, uz prethodnu prijavu nadležnom organu.
Sloboda zbora i drugog okupljanja građana može se ograničiti odlukom nadležnog organa, radi sprečavanja ometanja javnog saobraćaja, ugrožavanja zdravlja, javnog morala ili bezbjednosti ljudi i imovine.
Član 42.
Jamči se sloboda političkog, sindikalnog i drugog organizovanja i djelovanja i bez odobrenja, uz upis u registar kod nadležnog organa.
Zabranjeno je djelovanje koje ima za cilj nasilno mijenjanje Ustavom utvrđenog poretka, narušavanje teritorijalne cjelokupnosti i nezavisnosti Republike Srpske Krajine, kršenje Ustavom zajamčenih sloboda i prava čovjeka i građanina, izazivanje i podsticanje nacionalne, rasne, vjerske netrpeljivosti i mržnje.
Član 43.
Jamči se sloboda savjesti, misli i javnog izražavanja mišljenja.
Član 44.
U Republici Srpskoj Krajini štampa i drugi oblici javnog informisanja slobodni su.
Član 45.
Građanin Republike Srpske Krajine ima državljanstvo Republike Srpske Krajine.
Građanin Republike Srpske Krajine ne može biti lišen državljanstva Srpske Krajine, prognan ili ekstradiran.
Državljanstvo se stiče i prestaje na način utvrđen zakonom.
Građaninu Republike Srpske Krajine koji ima i drugo državljanstvo može se oduzeti državljanstvo Republike Srpske Krajine samo ako odbije da ispuni Ustavom određenu dužnost građanina.
Član 46.
Građanin ima pravo da javno kritikuje rad državnih i drugih organa i organizacija i funkcionera, da im podnosi predstavke, peticije i prijedloge i da na njih dobije odgovor ako ga traži.
Građanin ne može biti pozvan na odgovornost niti trpjeti druge štetne posljedice za stavove iznijete u javnoj kritici ili u podnijetoj predstavci, peticiji i prijedlogu, osim ako je time učinio krivično djelo.
Član 47.
Građaninu se jamči sloboda izražavanja nacionalne pripadnosti i kulture i sloboda upotrebe svog jezika i pisma.
Građanin nije dužan da se izjašnjava o svojoj nacionalnoj pripadnosti.
Član 48.
Stranac u Republici Srpskoj Krajini ima slobode i prava čovjeka utvrđene Ustavom i druga prava i dužnosti utvrđene zakonom.
Član 49.
Odbrana Republike Srpske Krajine je pravo i dužnost svakog građanina.
Niko nema pravo da prizna ili potpiše kapitulaciju, niti da prihvati ili prizna okupaciju Republike Srpske Krajine ili bilo kojeg njenog dijela.
Izdaja Republike Srpske Krajine je zločin prema narodu i kažnjava se kao teško krivično djelo.
Član 50.
Svako je dužan da plaća poreze i druge dažbine utvrđene zakonom.
Član 51.
Svako je dužan da se pridržava Ustava i zakona. Svako je dužan da savjesno i odgovorno vrši javne funkcije.
Član 52.
Dužnost je svakog da drugome pruži pomoć u nevolji i da učestvuje u otklanjanju opšte opasnosti.
III EKONOMSKO I SOCIJALNO UREĐENjE
[uredi]Član 53.
Ekonomsko i socijalno uređenje zasniva se na slobodnom privređivanju, svim oblicima svojine na jedinstvenom tržištu robe, rada i kapitala, na samostalnosti preduzeća i svih drugih oblika organizovanja, na upravljanju i prisvajanju po osnovi svojine i rada, kao i na pravu zaposlenih i pravu drugih građana na socijalnu siguranost.
Država, mjerama razvojne, ekonomske i socijalne politike, pod jednakim uslovima, podstiče povećanje ekonomskog i socijalnog blagostanja građana.
Član 54.
Pravo svojine je zajemčeno.
Strano lice može sticati pravo svojine pod uslovima utvrđenim zakonom.
Član 55.
Privredne i druge djelatnosti obavljaju se slobodno i pod jednakim uslovima, u skladu s Ustavom i zakonom.
Jamči se pravo stranom licu da obavlja privrednu ili drugu djelatnost i prava po osnovu ulaganja i poslovanja, pod uslovima koji su zakonom utvrđeni za domaća lica.
Član 56.
Svojina i rad su osnove upravljanja i učešća u odlučivanju.
Član 57.
Prirodna bogatstva i dobra u opštoj upotrebi, kao dobra od opšteg interesa i gradsko građevinsko zemljište u državnoj su svojini.
Pojedina dobra u opštoj upotrebi mogu biti i u privatnoj svojini uslovima utvrđenim zakonom.
Svojina na stvari od posebnog kulturnog, naučnog, umjetničkog ili istorijskog značaja ili od značaja za zaštitu prirode može se ograničiti na osnovu zakona, uz naknadu, ako to zahtjeva opšti interes.
Zaštita, korišćenje, unapređivanje i upravljanje dobrima od opšteg interesao stvaruju se pod uslovima i na način utvrđen zakonom.
Član 58.
Građaninu se jamči svojina na poljoprivredno zemljište i na druge nepokretne i pokretne stvari, a na šume i šumsko zemljište u zakonom utvrđenim granicama.
Član 59.
Fizička i pravna lica ostvaruju svojinska prava na nepokretnosti prema njenoj prirodi i namjeni, u skladu sa zakonom.
Član 60.
Nepokretnosti se mogu, uz pravičnu naknadu koja ne može biti niža od tržišne cijene, ekspropisati ili se svojina na njima može ograničiti, ako to zahtjeva opšti interes utvrđen na osnovu zakona.
Član 61.
Zakonom se utvrđuju uslovi i način obavljanja djelatnosti, odnosno poslova za koje se obrazuju javne službe.
Član 62.
Preduzeće i druge organizacije mogu obavljati djelatnost i ulagati sredstva u inostranstvu pod uslovima utvrđenim zakonom.
Član 63.
Za vrijeme neposredne ratne opasnosti, ratnog stanja ili elementarnih nepogoda većih razmjera, zakonom se može ograničiti raspolaganje ili utvrditi poseban način korišćenja dijela sredstava pravnih i fizičkih lica, dok takvo stanje traje.
Član 64.
Republika Srpska Krajina ima budžete u kojima se iskazuju svi njeni prihodi i rashodi.
Sredstva budžeta obezbjeđuju se iz poreza i drugih zakonom utvrđenih prihoda.
IV PRAVA I DUŽNOSTI REPUBLIKE SRPSKE KRAJINE
[uredi]Član 65.
Prava i dužnosti Republike Srpske Krajine vrše Ustavom određeni državni organi.
Slobode i prava čovjeka i građanina, jednakost pred zakonom, samostalnost i jednak položaj preduzeća i drugih organizacija, osnova su i mjera ovlašćenja i odgovornosti državnih organa.
Član 66.
Državni organi, u okviru Ustavom utvrđenih prava i dužnosti Republike Srpske Krajine, utvrđuju politiku, donose i izvršavaju zakone, druge propise i opšte akte, vrše ustavno-sudsku i sudsku zaštitu ustavnosti i zakonitosti.
Drugim organima i organizacijama Republike Srpske Krajine može se povjeriti izvršavanje zakona i ostalih propisa i opštih akata iz okvira prava i dužnosti Republike Srpske Krajine, s tim što su republički organi odgovorni za njihovo izvršenje.
Član 67.
Republika Srpska Krajina uređuje i obezbeđuje:
1. suverenost, nezavisnost i teritorijalnu cjelokupnost Republike Srpske Krajine i njen međunarodni položaj i odnose s drugim državama i međunarodnim organizacijama;
2. ostvarivanje i zaštitu sloboda i prava čovjeka i građanina; ustavnost i zakonitost;
3. odbranu i bezbjednost Republike Srpske Krajine i njenih građana; mjere za slučaj vanrednog stanja;
4. svojinske i obligacione odnose i zaštitu svih oblika svojine; pravni položaj preduzeća i drugih organizacija, njihovih udruženja i komora; finansijski sistem u oblastima ekonomskih odnosa sa inostranstvom; tržišta, planiranja, radnih odnosa, zaštite na radu, zapošljavanja, socijalnog osiguranja i drugih oblika socijalne sigurnosti, kao i druge ekonomske i socijalne odnose od opšteg interesa;
5. sistem zaštite i unapređivanja životne sredine; zaštitu i unapređivanje biljnog i životinjskog svijeta;
6. sistem u oblastima zdravstva, socijalne zaštite, boračke i invalidske zaštite, društvene brige o djeci i omladini, obrazovanja, kulture i zaštite kulturnih dobara, fizičke kulture, društvenog i javnog obavještavanja;
7. sistem javnih službi;
8. kontrolu zakonitosti raspolaganja sredstvima pravnih lica, finansijsku reviziju javnih rashoda i način jedinstvenog obrazovanja tih poslova; prikupljanje statističkih i drugih podataka od opšteg interesa;
9. osnovne ciljeve i pravce privrednog, naučnog, tehnološkog, demografskog, regionalnog i socijalnog razvoja, razvoja poljoprivrede i sela; orgaizacije i korišćenja prostora; politiku i mjere za usmjeravanje i podsticanje razvoja, uključujući i razvoj nedovoljno razvijenih područja; robne rezerve;
10. finansiranje ostvarivanja prava i dužnosti Republike Srpske Krajine utvrđenih Ustavom i zakonom;
11. organizacija, nadležnost i rad republičkih organa;
12. druge odnose od interesa za Republiku Srpsku Krajinu u skladu sa Ustavom.
V DRŽAVNI ORGANI I INSTITUCIJE
[uredi]SKUPŠTINA
[uredi]Član 68.
Skupština:
1. odlučuje o promjeni Ustava;
2. donosi zakone, druge propise i opšte akte;
3. donosi plan razvoja, prostorni plan, budžet i završni račun;
4. utvrđuje prijedlog odluke o promjeni granice Republike Srpske Krajine;
5. utvrđuje teritorijalnu organizaciju u Republici Srpskoj Krajini;
6. odlučuje o ratu i miru;
7. ratifikuje međunarodne ugovore;
8. raspisuje republički referendum;
9. raspisuje republički javni zajam i odlučuje o zaduženju Republičke Srpske Krajine;
10. bira i razrješava: predsjednika i potpredsjednika Skupštine, prvog ministra i ministra u Vladi, predsjednika i sudije Ustavnog suda, Vrhovnog suda i drugih sudova, javnog tužioca i javne tužioce, guvernera Narodne banke i druge funkcionere određene zakonom;
11. obavlja kontrolu nad radom Vlade i drugih organa i funkcionera odgovornih Skupštini u skladu s Ustavom i zakonom;
12. daje amnestiju za krivična djela;
13. obavlja i druge poslove u skladu s Ustavom.
Član 69.
Skupština ima 60 poslanika.
Poslanici se biraju na neposrednim izborima, tajnim glasanjem.
Izbor i prestanak mandata poslanika i obrazovanje izbornih jedinica uređuje se zakonom.
Član 70.
Poslanici se biraju na četiri godine.
Izbori za poslanike moraju se održati najkasnije 30 dana prije isteka mandata poslanika kojima mandat ističe.
Danom verifikacije mandata novih poslanika prestaje funkcija poslanika čiji mandat ističe.
Skupština može, u slučaju neposredne ratne opasnosti ili ratnog stanja, odlučiti da se mandat poslanika produži dok takvo stanje traje, odnosno dok ne budu stvoreni uslovi za izbor poslanika.
Član 71.
Poslanik predstavlja građane izborne jedinice u kojoj je izabran.
Član 72.
Poslanik uživa imunitet.
Poslanik ne može biti pozvan na krivičnu odgovornost, pritvoren ili kažnjen za izraženo mišljenje ili davanje glasa u Skupštini.
Poslanik ne može biti pritvoren bez odobrenja Skupštine, osim ako je zatečen u vršenju krivičnog djela za koje je propisana kazna zatvora u trajanju dužem od pet godina.
Protiv poslanika koji se pozove na imunitet ne može se, bez odobrenja Skupštine, pokrenuti krivični postupak ili drugi postupak u kome se može izreći kazna zatvora.
Skupština može odlučiti da se primjeni imunitet prema poslaniku i ako se sam na njega nije pozvao, kad je to potrebno radi vršenja njegove funkcije.
Član 73.
Skupština bira predsjednika i potpredsjednika iz reda poslanika, na četiri godine.
Predsjednik predstavlja Skupštinu i vrši druge poslove predviđene Ustavom, zakonom i poslovnikom.
Predsjednik Skupštine raspisuje izbore za poslanike i za predsjednika Republike Srpske Krajine.
Član 74.
Skupština se sastaje obavezno u dva redovna zasjedanja godišnje.
Prvo redovno zasjedanje počinje prvog radnog dana u martu, a drugo redovno zasjedanje počinje prvog radnog dana u oktobru. Redovno zasjedanje ne može trajati duže od 90 dana.
Skupština se sastaje u vanredno zasjedanje na zahtjev najmanje trećine od ukupnog broja poslanika ili na zahtjev Vlade, sa unaprijed utvrđenim dnevnim redom.
Skupština se sastaje bez poziva u slučaju proglašenja vanrednog stanja na dijelu teritorije Republike Srpske Krajine.
Član 75.
Skupština odlučuje većinom glasova na sjednici kojoj prisustvuje većina od ukupnog broja poslanika, ako Ustavom nije predviđena posebna većina.
Pravo predlaganja zakona, drugih propisa i drugih akata imaju Vlada, svaki poslanik ili najmanje 10.000 birača.
Član 76.
Skupština može odlučiti da o pojedinim pitanjima iz njene nadležnosti odluku donesu građani republičkim referendumom.
Skupština je dužna da odluči o zahtjevu za raspisivanje državnog referenduma koji podnese najmanje 25.000 birača.
Član 77.
Skupština uređuje svoj rad i organizaciju i način ostvarivanja prava i dužnosti poslanika.
PREDSJEDNIK REPUBLIKE SRPSKE KRAJINE
[uredi]Član 78.
Predsjednik Republike Srpske Krajine:
1. predlaže Skupštini kandidate za članove Vlade, pošto sasluša mišljenje predstavnika većine u Skupštini;
2. predlaže Skupštini kandidate za predsjednika i sudije Ustavnog suda;
3. ukazom proglašava zakone;
4. obavlja poslove iz oblasti odnosa Republike Srpske Krajine sa drugim državama i međunarodnim organizacijama u skladu sa zakonom;
5. rukovodi oružanim snagama u miru i ratu i narodnim otporom u ratu; naređuje opštu i djelimičnu mobilizaciju; organizuje pripreme za odbranu u skladu sa zakonom;
6. kad Skupština nije u mogućnosti da se sastane po pribavljenom mišljenju prvog ministra Vlade, utvrđuje postojanje neposredne ratne opasnosti ili proglašava ratno stanje;
7. po svojoj inicijativi ili na prijedlog Vlade, za vrijeme ratnog stanja ili neposredne ratne opasnosti, donosi akte o pitanjima iz nadležnosti Skupštine, s tim što je dužan da ih podnese na potvrdu Skupštini čim ona bude u mogućnosti da se sastane. Aktima donijetim za vrijeme ratnog stanja mogu se ograničiti pojedine slobode i prava čovjeka i građanina i izmjeniti organizacija, sastav i ovlašćenje Vlade i ministarstva, sudova i javnih tužilaštava;
8. na prijedlog Vlade, kada su na dijelu teritorije Republike Srpske Krajine ugroženi bezbjednost Republike Srpske Krajine, slobode čovjeka i rad državnih organa, proglašava vanredno stanje i donosi akte za preduzimanje mjera koje takve okolnosti iziskuju, u skladu sa Ustavom i zakonom;
9. daje pomilovanja;
10. dodjeljuje odlikovanja i priznanja utvrđena zakonom;
11. obrazuje stručne i druge službe za obavljanje poslova iz svoje nadležnosti;
12. obavlja i druge poslove u skladu sa Ustavom.
Član 79.
Predsjednik Republike Srpske Krajine ukazom proglašava zakon u roku od 7 dana od dana njegovog usvajanja u Skupštini. U tom roku predsjednik Republike Srpske Krajine može zahtijevati da Skupština ponovo glasa o zakonu.
Predsjednik Republike Srpske Krajine dužan je da proglasi ponovo izglasani zakon u Skupštini.
Član 80.
Predsjednik Republike Srpske Krajine može tražiti od Vlade da izloži stavove o pojedinim pitanjima iz njene nadležnosti.
Član 81.
Predsjednik Republike Srpske Krajine se bira na neposrednim izborima, tajnim glasanjem.
Mandat predsjednika Republike Srpske Krajine traje pet godina.
Isto lice može biti izabrano za predsjednika Republike najviše dva puta.
Izbor za predsjednika Republike Srpske Krajine mora se održati najkasnije 30 dana prije isteka mandata predsjednika Republike Srpske Krajine kome mandat ističe.
Prilikom stupanja na dužnost, predsjednik Republike Srpske Krajine pred Skupštinom polaže zakletvu koja glasi:
„Zaklinjem se da ću sve svoje snage posvetiti očuvanju suverenosti cjeline teritorije Republike Srpske Krajine, ostvarivanju nacionalnih interesa srpskog naroda, ljudskih i građanskih sloboda i prava, poštovanju i odbrani Ustava i zakona, očuvanju mira i blagostanja srpskog naroda i svih građana i da ću savjesno i odgovorno ispunjavati sve svoje dužnosti.“
U slučaju neposredne ratne opasnosti ili ratnog stanja, mandat predsjednika Republike Srpske Krajine produžava se dok takvo stanje traje, odnosno dok se ne stvore uslovi za izbor predsjednika Republike Srpske Krajine.
Predsjednik Republike Srpske Krajine uživa imunitet kao poslanik. O imunitetu predsjednika Republike Srpske Krajine odlučuje Skupština.
Član 82.
Predsjedniku Republike Srpske Krajine prestaje mandat prije isteka vremena na koje je biran u slučaju opoziva ili ostavke.
Kad predsjednik Republike Srpske Krajine podnese ostavku on o tome obavještava javnost i predsjednika Skupštine.
Danom podnošenja ostavke predsjedniku Republike Srpske Krajine prestaje mandat.
Ako je predsjedniku Republike Srpske Krajine prestao mandat prije isteka vremena na koje je biran, dužnost predsjednika Republike Srpske Krajine vrši predsjednik Skupštine.
U slučaju prestanka mandata predsjednika Republike Srpske Krajine prije isteka vremena na koje je biran, izbori za novog predsjednika Republike Srpske Krajine moraju se održati u roku od 60 dana od dana prestanka mandata predsjednika Republike Srpske Krajine.
Ako je predsjednik Republike Srpske Krajine iz bilo kog razloga privremeno spriječen da vrši svoju funkciju, zamjenjuje ga predsjednik Skupštine.
Postupak izbora i opoziva predsjednika Republike Srpske Krajine uređuje se zakonom.
Član 83.
Predsjednik Republike Srpske Krajine odgovoran je građanima Republike Srpske Krajine.
Kad Skupština ocjeni da je predsjednik Republike Srpske Krajine prekršio Ustav, pokreće postupak za njegov opoziv ako se o tome izjasni dvije trećine od ukupnog broja poslanika.
O opozivu predsjednika Republike Srpske Krajine odlučuje se neposrednim i tajnim izjašnjavanjem. Predsjednik Republike Srpske Krajine je opozvan ako za opoziv glasa većina od ukupnog broja birača.
Ako birači ne opozovu predsjednika Republike Srpske Krajine, Skupština se raspušta.
VLADA
[uredi]Član 84.
Vlada:
1. vodi politiku Republike Srpske Krajine i izvršava zakone, druge propise i opšte akte Skupštine u skladu s Ustavom;
2. donosi uredbe, odluke i druge akte za izvršavanje zakona;
3. predlaže plan razvoja, prostarni plan, budžet i završni račun;
4. predlaže zakone, druge propise i opšte akte;
5. utvrđuje načela za unutrašnju organizaciju ministarstva i drugih organa uprave i posebnih organizacija, postavlja i razrješava funkcionere u ministarstvima i posebnim oragnizacijama;
6. usmjerava i usklađuje rad ministarstava i posebnih organizacija;
7. vrši nadzor nad radom ministarstva i posebnih organizacija, poništava ili ukida njihove propise koji su u suprotnosti sa zakonom ili propisom koji je ona donijela;
8. daje mišljenje o prijedlogu zakona i drugog propisa, opšteg akta koji je Skupštini podnio drugi predlagač;
9. obrazuje stručne i druge službe za svoje potrebe;
10. obavlja i druge poslove u skladu s Ustavom i zakonima.
Član 85.
Vladu sačinjavaju prvi ministar Vlade i ministri.
Ako su prvi ministar Vlade i ministri izabrani iz reda poslanika, zadržavaju mandat poslanika.
Prvi ministar Vlade i ministri uživaju imunitet kao poslanici. O imunitetu prvog ministra Vlade i ministara odlučuje Vlada.
Član 86.
Vlada je izabrana ako je za njen izbor glasala većina od ukupnog broja poslanika.
Poslije svakog konstituisanja novoizabrane Skupštine bira se Vlada.
Član 87.
Vlada i svaki njen član za svoj rad odgovaraju predsjedniku Republike i Skupštini.
Skupština može glasati nepovjerenje Vladi ili pojedinom njenom članu.
Prijedlog za izglasavanje nepovjerenja Vladi ili pojedinom njenom članu može podnijeti najmanje 20 poslanika.
Glasanju o nepovjerenju Vladi može se pristupiti tek poslije tri dana od dana podnošenja prijedloga za izglasavanje nepovjerenja.
Vlada može postaviti pitanje svog povjerenja u Skupštini.
Predsjednik Republike Srpske Krajine može predložiti Skupštini razrješenje pojedinih članova Vlade.
Odluka o razrješenju Vlade ili pojedinog njenog člana smatra se usvojenom, ako je za nju glasala većina od ukupnog broja poslanika.
Vlada i svaki njen član mogu Skupštini podnijeti ostavku. Ostavka ili razrješenje od dužnosti predsjednika Republike povlači ostavku cijele Vlade. Vlada kojoj je izglasano nepovjerenje, koja je podnijela ostavku ili kojoj je prestao mandat zbog raspuštanja Skupštine ili razrješenja dužnosti predsjednika Republike, ostaje na dužnosti do izbora nove vlade.
Član 88.
Poslove državne uprave obavljaju ministarstva.
Ministarstva primjenjuju zakone i druge propise i opšte akte Skupštine i Vlade kao i opšte akte predsjednika Republike, rješavaju u upravnim stvarima, vrše upravni nadzor i obavljaju druge upravne poslove utvrđene zakonom.
Ministarstva su samostalna u vršenju Ustavom i zakonom određenih nadležnosti.
Za obavljanje određenih poslova državne uprave obrazuju se organi uprave u sastavu ministarstva, a za vršenje stručnih poslova obrazuju se posebne organizacije.
Zakonom se uređuje organizacija i nadležnost ministarstva i organa uprave u njihovom sastavu i njihovih organizacija.
Određena upravna ovlašćenja zakonom se mogu povjeriti preduzećima i drugim organizacijama.
SUDOVI I JAVNA TUŽILAŠTVA
[uredi]Član 89.
Sudovi štite slobode i prava građana, zakonom utvrđena prava i interese pravnih subjekata i obezbjeđuju ustavnost i zakonitost.
Član 90.
Sudovi su samostalni i nezavisni u svom radu i sude na osnovu Ustava, zakona i drugih opštih akata.
Niko ko učestvuje u suđenju ne može biti pozvan na odgovornost za mišljenje dato prilikom donošenja sudske odluke, a u postupku pokrenutom zbog krivičnog djela učinjenog u vršenju sudijske funkcije, ne može biti pritvoren bez odobrenja Skupštine.
Član 91.
Raspravljanje pred sudom je javno.
Radi čuvanja tajne, zaštite morala, interesa maloljetnika ili zaštite drugih opštih interesa, zakonom se određuje u kojim se slučajevima u raspravi može isključiti javnost.
Član 92.
Sud sudi u vijeću.
Zakonom se može odrediti da u određenim stvarima sudi sudija pojedinac.
Član 93.
U suđenju učestvuju sudije i sudije porotnici na način utvrđen zakonom.
Zakonom se može propisati da u određenim sudovima i u određenim stvarima sude samo sudije.
Član 94.
Sudija ne može obavljati službu ili posao koji su zakonom utvrđeni kao nespojivi sa sudijskom funkcijom.
Član 95.
Sudijska funkcija je stalna.
Sudiji prestaje sudijska funkcija kad to sam zatraži ili kad ispuni uslove za starosnu penziju utvrđenu zakonom.
Sudija ne može biti protiv svoje volje razriješen dužnosti, osim kad je osuđen za krivično djelo na bezuslovnu kaznu zatvora od najmanje 6 mjeseci ili za kažnjivo djelo koje ga čini nepodobnim za vršenje sudijske funkcije, kad nestručno i nesavjesno obavlja sudijsku funkciju ili kad trajno izgubi radnu sposobnost za vršenje sudijske funkcije.
Vrhovni sud u skladu sa zakonom utvrđuje postojanje razloga za prestanak sudijske funkcije, odnosno za razrješenje sudije i o tome obavještava Skupštinu.
Sudija ne može biti premješten protiv svoje volje.
Član 96.
Organizacija, osnivanje, nadležnost i sastav sudova i postupak pred sudovima uređuje se zakonom.
Vrhovni sud je najviši sud Republike Srpske Krajine.
Član 97.
Javno tužilaštvo je samostalni državni organ koji goni učinioce krivičnih i drugih zakonom određenih kažnjivih djela i ulaže pravna sredstva radi zaštite ustavnosti i zakonitosti.
Javno tužilaštvo vrši svoju funkciju na osnovu Ustava i zakona.
Javni tužilac ne može biti pozvan na odgovornost za mišljenje dato u vršenju tužilačke funkcije, a u postupku pokrenutom zbog krivičnog djela učinjenog u vršenju tužilačke funkcije ne može biti pritvoren bez odobrenja Skupštine.
Član 98.
Osnivanje, organizacija i nadležnost javnog tužilaštva uređuje se zakonom.
Javni tužilac Republike Srpske Krajine vrši funkciju javnog tužilaštva u okviru prava i dužnosti Republike Srpske Krajine.
Član 99.
Javni tužilac ne može obavljati službu i posao zakonom utvrđen kao nespojiv sa njegovom funkcijom.
Član 100.
Funkcija javnog tužioca je stalna.
Javnom tužiocu ne može prestati funkcija niti može biti protiv svoje volje razrješen dužnosti, osim u slučajevima predviđenim za sudiju na način utvrđen zakonom.
NARODNA BANKA
[uredi]Član 101.
Republika Srpska Krajina ima Narodnu banku. Status, organizacija, upravljanje i poslovanje Narodne banke uređuju se zakonom.
ORUŽANE SNAGE REPUBLIKE SRPSKE KRAJINE
[uredi]Član 102.
Oružane snage Republike Srpske Krajine čini teritorijalna odbrana Republike Srpske Krajine.
Oružane snage Republike Srpske Krajine po svom karakteru su odbrambene i služe isključivo za odbranu teritorijalnog integriteta i državnog suvereniteta Republike Srpske Krajine.
Ostala pitanja iz oblasti odbrane regulišu se zakonom.
VI TERITORIJALNA ORGANIZACIJA
[uredi]OPŠTINA
[uredi]Član 103.
Opština preko svojih organa, u skladu sa zakonom:
1. donosi program razvoja, urbanistički plan, budžet i završni račun;
2. uređuje i obezbjeđuje obavljanje i razvoj komunalnih djelatnosti;
3. uređuje i obezbjeđuje korišćenje gradskog, građevinskog zemljišta i poslovnog prostora;
4. stara se o izgradnji, održavanju i korišćenju lokalnih puteva i ulica i drugih javnih objekata od opštinskog značaja;
5. stara se o zadovoljavanju određenih potreba građana u oblastima: kulture, obrazovanja, zdravstva i socijalne zaštite, društvene brige o djeci, fizičke kulture, javnog obavještavanja, zanatstva, turizma i ugostiteljstva, zaštite i unapređivanja životne sredine i u drugim oblastima od neposrednog interesa za građane;
6. izvršava zakone, druge propise i opšte akte Republike Srpske Krajine čije izvršavanje je povjereno opštini, obezbjeđuje izvršavanje propisa i opštih akata opštine;
7. obrazuje organe, organizacije i službe za potrebe opštine i uređuje njihovu organizaciju i rad;
8. obavlja i druge poslove utvrđene Ustavom i zakonom, kao i Statutom opštine.
Sistem lokalne samouprave uređuje se zakonom.
Republika Srpska Krajina može zakonom povjeriti vršenje pojedinih poslova određenoj opštini i prenijeti joj sredstva za te poslove.
Član 104.
Za obavljanje Ustavom i zakonom utvrđenih poslova, opštini pripadaju prihodi utvrđeni zakonom.
Za zadovoljavanje potreba građana u opštini, sredstva se mogu prikupljati na osnovu neposrednog izjašnjavanja građana, u skladu sa zakonom.
Član 105.
Opština ima Statut kojim se na osnovu Ustava i zakona uređuju poslovi opštine i organizacija i rad organa opštine, kao i druga pitanja od interesa za opštinu.
Statut donosi Skupština opštine.
Član 106.
O poslovima opštine građani odlučuju referendumom i preko svojih predstavnika u Skupštini opštine.
Skupštinu opštine čine odbornici izabrani na neposrednim izborima, tajnim glasanjem.
VII JEMSTVA USTAVNOSTI
[uredi]USTAVNOST I ZAKONITOST
[uredi]Član 107.
Zakon, drugi propis ili opšti akt mora biti saglasan sa Ustavom.
Propis i drugi opšti akt republičkog organa mora biti saglasan sa zakonom.
Svaki drugi propis i opšti akt mora biti saglasan sa zakonom i ostalim republičkim propisima.
Član 108.
Zakon, drugi propis ili opšti akt stupa na snagu najranije osmog dana od dana objavljivanja osim ako iz naročito opravdanih razloga nije predviđeno da ranije stupi na snagu.
Član 109.
Zakon, drugi propis ili opšti akt ne može imati povratno dejstvo.
Samo se zakonom može odrediti da pojedine njegove odredbe ako to zahtjeva opšti interes utvrđen u postupku donošenja zakona, imaju povratno dejstvo.
Kažnjiva djela utrđuju se i kazne za njih se izriču prema zakonu, odnosno prema drugom propisu koji je važio u vrijeme izvršenja djela, osim ako je novi zakon, odnosno propis blaži za učinioca.
Član 110.
Državni organi i organizacije koje vrše javna ovlašćenja mogu u pojedinačnim stvarima rješavati pravima i obavezama građana ili na osnovu zakona primjenjivati mjere prinude ili ograničenja, samo u zakonom propisanom postupku u kome je svakome data mogućnost da brani svoja prava i interese i da protiv donesenog akta izjavi žalbu, odnosno upotrebi drugo zakonom predviđeno sredstvo.
Član 111.
Neznanje jezika na kome se vodi postupak ne smije biti smetnja za ostvarivanje prava i interesa građana.
Svakome je zajemčeno pravo da u postupku pred sudom ili drugim državnim organom ili organizacijom koja u vršenju javnih ovlašćenja rješava o njegovim pravima i dužnostima upotrebljava svoj jezik i da se u tom postupku upoznaje sa činjenicama na svom jeziku.
Član 112.
Protiv rješenja i drugih pojedinačnih akata sudskih, upravnih i drugih državnih organa, kao i protiv takvih akata organa i organizacija koje vrše javna ovlašćenja, donesenih u prvom stepenu, može se izjaviti žalba nadležnom organu.
Zakonom se, u izuzetno određenim slučajevima može isključiti žalba, ako je na drugi način obezbijeđena zaštita prava i zakonitosti.
O zakonitosti konačnih pojedinačnih akata kojima državni organi i organizacije koje vrše javna ovlašćenja rješavaju o pravima ili obavezama, odlučuje sud u upravnom sporu, ako za određenu stvar nije zakonom predviđena druga sudska zaštita.
Samo se zakonom može izuzetno, u određenim vrstama upravnih stvari, isključiti upravni spor.
USTAVNI SUD
[uredi]Član 113.
Ustavni sud odlučuje o:
1. saglasnosti zakona, drugih propisa i opštih akata s Ustavom;
2. saglasnosti propisa i opštih akata republičkih organa sa zakonom;
3. saglasnosti svih ostalih propisa, kolektivnih ugovora kao opštih akata i drugih opštih akata sa zakonom i drugim republičkim propisima;
4. sukobu nadležnosti između sudova i drugih organa;
5. saglasnosti Statuta ili drugog opšteg akta političke stranke ili druge političke organizacije s Ustavom i zakonom;
6. zabrani rada političke stranke ili druge političke organizacije;
7. izbornim sporovima koji nisu u nadležnosti sudova ili drugih državnih organa.
Ustavni sud ocjenjuje ustavnost zakona i ustavnost i zakonitost propisa i drugih opštih akata koji su prestali da važe, ako od prestanka važenja do pokretanja postupka nije proteklo više od jedne godine.
Član 114.
Ustavni sud ima 5 sudija.
Funkcija sudije Ustavnog suda je stalna.
Predsjednik Ustavnog suda bira se iz reda sudija na 5 godina i ne može ponovno biti biran na istu funkciju.
Sudija Ustavnog suda ne može vršiti drugu javnu funkciju.
Sudija Ustavnog suda uživa imunitet kao i poslanik.
O imunitetu sudije Ustavnog suda odlučuje Ustavni sud.
Član 115.
Sudiji Ustavnog suda prestaje funkcija kad to sam zatraži ili kad ispuni uslove za ostvarivanje prava na starosnu penziju. Sudija Ustavnog suda se razrješava dužnosti kad bude osuđen za krivično djelo na bezuslovnu kaznu zatvora ili kad trajno izgubi sposobnost za vršenje funkcije sudije Ustavnog suda.
Ustavni sud obavještava Skupštinu o postojanju razloga za prestanak funkcije, odnosno za razrješenje sudije Ustavnog suda.
Ustavni sud može odlučiti da sudija Ustavnog suda protiv koga je pokrenut krivični postupak ne vrši dužnost dok taj postupak traje.
Član 116.
Svako može dati inicijativu za pokretanje postupka za ocjenjivanje ustavnosti i zakonitosti.
Postupak pred Ustavnim sudom pokreću državni organi, a drugi organi i organizacije mogu ga pokrenuti kad ocijene da su im prava i interesi neposredno povrijeđeni aktom čija se ustavnost i zakonitost osporava.
Ustavni sud može i sam pokrenuti postupak za ocjenjivanje ustavnosti i zakonitosti.
Član 117.
Ustavni sud odlučuje većinom glasova sudija. Odluka Ustavnog suda je opšte obavezna i izvršna. U slučaju potrebe, izvršenje odluke Ustavnog suda obezbjeđuje Vlada.
Član 118.
Kad Ustavni sud utvrdi da zakon, drugi propis ili opšti akt nije u saglasnosti s Ustavom, taj zakon, drugi propis ili opšti akt prestaje da važi danom objavljivanja odluke Ustavnog suda.
Kad Ustavni sud utvrdi da propis ili drugi opšti akt državnog organa ili drugi propis ili opšti akt nije u saglasnosti sa zakonom, taj propis ili opšti akt prestaje da važi danom objavljivanja odluke Ustavnog suda.
Član 119.
Postupak pred Ustavnim sudom i pravno dejstvo njegovih odluka određuju se zakonom.
Ustavni sud uređuje svoju organizaciju.
PROMJENA USTAVA
[uredi]Član 120.
Prijedlog za promjenu Ustava može podnijeti najmanje 10.000 birača, najmanje 20 poslanika, predsjednik Republike i Vlada.
O prijedlogu za promjenu Ustava odlučuje Skupština dvotrećinskom većinom od ukupnog broja poslanika.
Član 121.
Skupština usvaja akt o promjeni Ustava dvotrećinskom većinom od ukupnog broja poslanika i stavlja ga na republički referendum radi potvrđivanja. Akt o promjeni Ustava smatra se konačno usvojenim ako se za njega na republičkom referendumu izjasni više od polovine ukupnog broja birača.
Akt o promjeni Ustava proglašava Skupština.
Član 122.
Za provođenje promjene Ustava donosi se Ustavni zakon.
Ustavni zakon donosi Skupština dvotrećinskom većinom od ukupnog broja poslanika.
Ustavni zakon za sprovođenje promjene Ustava proglašava Skupština.
Ustavni zakon stupa na snagu istovremeno s promjenom Ustava.
Član 123.
Republika Srpska Krajina će sa drugim dijelovima srpskog naroda na teritoriji Jugoslavije i njenim državama i dalje graditi čvrste državne veze sve u cilju stvaranja zajedničke države srpskog naroda.
Dio svoje nadležnosti utvrđenim ovim Ustavom Republika Srpska Krajina prenijet će na saveznu državu u skladu s dogovorom o uređenju Jugoslavije.
VIII ZAVRŠNA ODREDBA
[uredi]Član 124.
Ovaj Ustav stupa na snagu danom proglašenja.
Vidi još
[uredi]Izvori
[uredi]- „Službeni glasnik Republike Srpske Krajine”, broj 1/1992