Tuga (Momčilo Nastasijević)
| Tuga Pisac: Momčilo Nastasijević |
1
Zasvetle dani,
device mru biljke
tihano milo.
U srcu tuga se stani
za nečim što se
davno, davno zbilo.
2
I kao da se
od iskoni snilo:
precvetaše žurno
ruže i ljiljani,
sluči se ista priča
kô i lani.
3
Mru, toplinom lape
vali lagani.
U srcu svih mrenja
sve dublje otkucava bilo.
I toplo nekud
pojeći pomjani,
tugom u bezdan
neznanoj otvara se strani.
|