U Damjana crkva od tamjana,
sonu stranu raja bijeloga,
U njoj sveci krsno ime služe,
Krsno ime svetitelja Đurđa,
S njima služi Krista Boga majka. 5
Ona nali zlatnu čašu vina,
Te je daje svetome Nikoli.
Izmače se zlatna čaša vina,
Baš iz ruke svetome Nikoli,
Ona pade dolje na trpezu, 10
Nit' se razbi, nit' se proli vino.
Njega kara Krista Boga majka:
„Bogom tebi, svetitelj Nikola,
„Ti ne dremaj o slavi božijoj!“
Al' besedi svetitelj Nikola: 15
„Prođi me se, Krista Boga majko,
„Ja ne dremam o slavi božijoj!
„Zaveze se triest kaluđera,
„Zaveze se u to sinje more,
„I spominju Boga jedinoga, 20
„I spominju u godini svece,
„A najviše svetoga Nikolu.
„A ja pruži svoju desnu ruku,
„Te izveze triest kaluđera,
„Izveze ih iz tog sinjeg mora!“25
Reference
Izvor
Nikolić A. Grigorije: Srpske narodne pesme iz Srema, Like i Banije, U Novom Sadu, Srpska knjižara i štamparija Braće M. Popovića, 1889., str. 19-20.
