Riba i djevojka

Djevojka sjedi kraj mora,
Pak sama sebi govori:
„Ah mili Bože i dragi!
Ima l` šta šire od mora?
Ima l` što duže od polja?
Ima l` što brže od konja?
Ima l` što slađe od meda?
Ima l` što draže od brata?“
Govori riba iz vode:
„Djevojko, luda budalo!
Šire je nebo od mora,
Duže je more od polja,
Brže su oči od konja,
Slađi je šećer od meda,
Draži je dragi od brata.“

Izvor

• Karadžić, V. S. 1824. Narodne srpske pjesme. Knjiga prva. Lipisca. str. 54–55.

• Srpske narodne pjesme, skupio ih i na svjet izdao Vuk Stefanović Karadžić, knjiga prva, u kojoj su različne ženske pjesme, državno izdanje, Biograd, Štamparija Kraljevine Srbije, 1891, str. 204.