Rađanje sunca
| Rađanje sunca Pisac: Mirko Korolija |
Odoh u rano jutro, i kô mladi,
nestašni Satir, sam, zviždeći strasno
u lipov list, razbudih cv’jeće krasno,
goru i sjene i vjetar što hladi.
Lisnato granje prepuno ptičadi,
šumorom, pjesmom pozdravi me glasno,
i blaga lasta odlećući lasno
tače me krilom kojim zemlju gladi.
Ali, kad istok započe da bukti,
i po meni, po drveću što slukti
veseli bljesak sipati se zače,
zagrcah srećno kô da pade na me
hiljadu milih pogleda, kô da me
hiljadu krasnih, žudnih usta tače...
Izvor[uredi]
- Petrović, B. 1971. Srpska književnost u sto knjiga, knjiga 57: Pesnici 1. Novi Sad: Matica srpska, Srpska književna zadruga. str. 238.
|