Pređi na sadržaj

Pijero Muzuvijer3/11

Izvor: Викизворник
Pijero Muzuvijer
Pisac: Nepoznati autor
Šena jedanaesta


Šena jedanaesta
Kola i Mitar s mačima idu asaltat Frana pećnika

MITAR: Za afront che fattoghase a V. S. [što je učinio Vašemu Gospostvu] Frano pećnik, merita [zaslužuje] da mu skinu pribijemo; però, patron, mi non voglio metterghase mano prima, se non cominci tu [ali, gospodine, ja neću prije uložiti, što ti ne počneš]: ti počni, a ja ću svršit.
KOLA: Sienti, Mitre; gia voler sbratori seto paisi e mene veglio ire in Puglia [čuj, M., ja se hoću da kurtališem ove zemlje i da idem u Pulju]. Ma hoćelo se ja prije vendikat [osvetiti] od noćasno affronto [uvrede] što mi je ono putanazzao Luzia per mezzo di chilo [kurva L. po onome] rogato jarco učinilo; zato hodilo ti sa mnom, neka ga ja svidalo.
MITAR: Avvertitoghase [pazi!], stavi ti ruku prvo.
KOLA: Non dubitari! — O becco cornuto, fornaro infame, ladro, assassino da niente, rofiano di [ne boj se! — Rogati jarče, gadni pećaru, lupežu, podli razbojniče, podvodniče] tvoja ženo kurvo smrdećo! eculo iusta [eno ga baš] na na funjestri.

Frano govori s funjestre.

FRANO: Elà [hej!], furišitu, para si se opet povratio? para meni nješto govoriš? Borme te gore naprtih bata nego sam noćaske.
KOLA: Castron cornutjelo, veni abassio [rogati škopče, dođi dolje], er ti ću dignut to rogo s glave.
FRANO: Cijeniš da me strah od tebe? počeka’ malo, svinjo puljiška!
MITAR: Sfondragha la spala [povuci sablju]! evo ga suproć nami!
KOLA: Vieni qua, sonu adiratu come lo Turco, cani infame, traditor impiccato [dođi amo, ljut sam kao Turčin, gadni pse, obješeni izdajniče], strorogo jarco!
FRANO: Jarac si ti i od jarca rodjen, manigodo puljiški! (Ovdi se biju.)
KOLA: A, nigro Cola, sono mortu! per l' arma de parte to non chiu [crni K., mrtav sam! tako ti očeve duše nemoj više]! Oparilo me ono jarco jedno colpo nella pancia. O, Mitro, dove sei [udarac u trbuh. O, M., gdje si]?
FRANO: Uzmi to, ovne vitorogi; tako se tvoji pari skjariškavaju.
MITAR: Paron, cosa sentitoghase? non ce niente [gospodaru, što ti je? nije ništa]!
KOLA: Ruinalo me ono farfanto; ma para je uteko doma.
MITAR: Uteko je za nevolju7 er smo ga, držim, veoma ranili; zato i mi bjež’mo odovleh, da nas ne bi odveli u tamnicu.
KOLA: Imo in malora una volta [hajdemo jednom u zao čas], da mi je prije zbratati [ostaviti] ovo bendettu paisu [blaženu zemlju]; a pre[m] me čeka njeko tartano che va per Puglia [lađa što ide u Pulju]; imalo ja dobro occasioni [priliku], ako i ti htjelo. Dođi sa mnom, imo bi dobro recapito [preporuku].
MITAR: Gramazede a V. S.! io star qua bene [velika hvala Vašemu Gospostvu! meni je ovdje dobro]; ja sam od oficija, perche son malfatore [jer sam mafatur]. Meni ne manka buskat [uloviti] što hoću; sve što je komardara, ribara, butigarica i tovijernarica — svaka mi harač dava, e a tutti son padron [svima sam gospodar]. Ja ga tamo ieću!
KOLA: Da kad ne htjelo, a Diu — suo danno [zbogom — tvoja šteta]!
MITAR: A buon viaggio, patron Cola [srećan put, gospodine K.]; vitar ti u krmu!

Reference

[uredi]