Oj, seljani, bre!
Dođite na krčmu, bre!
Dizamo glave, bre!
Da pijemo krčmu, bre!
Pevač i mesto zapisa
Rusce, Vranjska kotlina. Kad se postavljaju glave na novosazidanu kuću, majstorima se daje kao podarak: košulja, čarape, marama i kita cveća sa vrbicsm, što sz okači na postavljenim glavama. Tad jedan od majstora, sa sazidane kuće vičz izglasa, sličko kao kada se rasteruju oblaci, ili kada se doziva s brda na brdo, nabrajajući navedene stihove. U nekim selima južne Srbije, pre nego što će ritual početi, te i u vreme rituala, u pauzama dovikovanja, udara ili bije goč — bubanj, kao i pri završetku rituala dovikivanja. Seljani dolaze na „krčmu" i donose darove, koji se stavljaju na glave i pripadaju majstorima koji su gradili kuću)
Reference
Izvor
Tatomir Vukanović: Srpske narodne lirske pesme, Radnički univerzitet, Vranje, 1975., str. 35.
